"Καθημερινα ζουμε, δουλευουμε και κινουμαστε αναμεσα σε ανθρωπους με χαρτες, σαν να μη τρεχει τιποτα! Τελικα δεν ξερω αν ειναι αυτοι οι περιεργοι ή εμεις."
Εμεις, εμεις! (σε αυτη τη πολη οι επισκεπτες δεν τελειωνουν ποτε)
Τριτη βραδυ: Αγωνας Champions Benfica-Barça σε τυπικο καταλανικο μπαρ με μπυρες και μεζεδες οπως "chocos"(καλαμαρακια) και "ensaladilla rusa" (ρωσικη σαλατα). 14 ευρω (δε πειραζει μια μερα ειναι, ας κανουμε μια εξαιρεση)
Τεταρτη μεσημερι: Ινδικο Εστιατοριο, αρνι σε σαλτσα ινδικης καρυδας με ρυζι. 10 ευρω (γυρισα αργα εχτες και δεν μαγειρεψα, ασε που ειναι καινουριο αυτο το εστιατοριο και με εχει φαει η περιεργια)
Τεταρτη βραδυ: Κορεατικο Εστιατοριο, δεν ξερω τι θα φαμε γιατι ακομα δεν εφτασε, αναμενομενο κοστος 25 ευρω. (φτηνα την γλυτωσαμε, μονο 12...) (εχε χαρη που πηρε τηλεφωνο ο Πεπε κι εχουμε καιρο να βρεθουμε αλλιως... το αρθρο ρε γαμωτο ποτε θα το τελειωσω;;)
Πεμπτη μεσημερι: Σενεγαλεζικο εστιατοριο, κους-κους με κοτοπουλο σε σαλτσα κρεμμυδιου, 7 ευρω. (ακυρωθηκε, ευτυχως!!) (Αποχαιρετιστηριο γευμα ενος απο εδω που βρηκε καλυτερη τυχη και την κανει, δεν μπορω να μην παω)
Πεμπτη βραδυ: Μαροκινο εστιατοριο, τιμη και φαγητο αγνωστα για την ωρα. (Συμμαζωξη του γκρουπ μαροκινης κουζινας για να γιορτασουμε το τελος των μαθηματων, εχει κανονιστει απο καιρο αποκλειεται να μην παω)
....
Μερικα πραγματα ειναι ανεκτιμητης αξιας. (οπως το διδακτορικο που θα μεινει ονειρο απατηλο αν δεν στρωθω σε αυτο το κωλοαρθρο αντι για το φαι) Για ολα τα αλλα MasterCard. (κι ειμαστε στο τελος του μηνα γαμωτοοοοοοοο!! ΜΑΜΑ, ΛΕΦΤΑ!)
*** Σας παρακαλω, μην με παρετε με τις ντοματες. Δεν το εγραψα για να κοκορευτω για την εξαλλη εθνικ διατροφη μου. Απλα ετυχαν ολα μαζεμενα αυτη τη βδομαδα, αληθεια!!
Καινουρια ταινια του Αλμοδοβαρ, ονομα και πραγμα Επιστροφη. Μετα απο ταινιες δραματικες οπως το Ολα για τη μητερα μου, το Μιλα της και το Κακη Εκπαιδευση, επιστροφη στην κωμωδια και μαλιστα αλα Αλμοδοβαρ, με αρκετα σουρεαλ στοιχεια αλλα οχι τοσο extreme οπως οι παλιες του. Επιστροφη στις ριζες του, στις παραδοσεις των χωριων της αυθεντικης Ισπανιας, της περιοχης της La Mancha απο οπου και καταγεται, και κυριως στις παραδοσεις και τους θρυλους γυρω απο το θανατο, χωρις ομως να ειναι μια νεκρολογικη ταινια παρα τις αναφορες σε νεκρους και φαντασματα. Επιστροφη στις γυναικες, παντα αγαπημενες του πρωταγωνιστριες αλλα που ειχε αφησει προσωρινα στην ακρη στην τελευταια του ταινια, γυναικες καπατσες, που ξερουν να ξεπερνανε τις δυσκολιες και να προχωρανε με καθε τροπο. Και πως θα ελειπε φυσικα η αγαπημενη του Πενελοπε, που δεν ξερω αν σαν ηθοποιος γενικοτερα λεει και πολλα αλλα σαν αυθεντικη ισπανιδα ειναι απο τα καλυτερα. Δειτε την. Στο κατω κατω, ειναι Αλμοδοβαρ. :)
"Todo, todo, todo, todo, yo quiero contigo todo. Poco, muy poco a poco, poco, que venga la magia y estemos solos, solos, solos, solos, yo quiero contigo sólo, solos rozándonos todo, sudando, cachondos, volviéndonos locos, teniendo cachorros, clavarnos los ojos, bebernos a morro"
(ουφ η μεταφραση θα το χαλασει τωρα.... λεει: "Ολα, τα θελω μαζι σου ολα, σιγα-σιγα, σιγα να ερθει η μαγεια κι να ειμαστε μονοι, θελω μαζι σου μονο, μονοι να χαϊδευομαστε, να ιδρωνουμε, ξαναμενοι, να τρελαινομαστε, να κανουμε μωρα, να βγαζουμε τα ματια μας, να πιουμε ο ενας τον αλλον" :)
Ή οπως συνηθιζεται εδω στην Καταλονια τετοια εποχη "Calçotada", οπου το βασικο φαγητο ειναι αυτα τα πρασινα μεταξυ χλωρου κρεμμυδιου και πρασου. Μαλλον καπου τα εχω ξανα αναφερει στο παρελθον αλλα βαριεμαι να ψαξω.
Βασικα συστατικα φαγοποτιου: τα calçots, η σαλτσα των calçots (αυτο το κοκκινο στο πλαστικο), κρεας οτιδηποτε που να γινεται στη σχαρα (στη φωτο βλεπουμε καρβουνιασμενο εξωτερικα κοτοπουλο και παϊδακια), ψωμι, κρασι και λοιπα...
Εδω παρακολουθουμε την Ping να κανει προσπαθειες να ενσωματωθει στην καταλανικη κουλτουρα. Η διαδικασια εχει ως βλεπετε: πιανουμε το calçot απο τα κερατα... εεε απο το πρασινο μερος, βουταμε το ασπρο στη σαλτσα και τρωμε. Η Ping (ονομα και πραμα για πληροφορικος), ειναι κινεζα, το ονομα της σημαινει Μηλο, ή μαλλον κατι τετοιο θα σημαινε αν το ειχαν γραψει καλα στο ληξιαρχειο γιατι δεν το ακουσαν καλα και το γραψαν με τον ιδιο τροπο που γραφεται το Νουφαρο. Ιστοριες για αγριους...
Κι εδω βλεπουμε ολη τη διεθνη συνοδο των Ηνωμενων Εθνων. Η Laura (μιση Περουανη μιση Κινεζα), η Ping (Κινεζα), εγω (Ελληναρας), ο Jaume μπροστα(Καταλανος) κι ο Mohammad (Ιρανος). Σαν ανεκδοτο ειμαστε. Ηταν ενας ελληνας, ενας καταλανος κι ενας κινεζος. Ποιος εφαγε τα πιο πολλα calçots;;;
Για λιγες μερες θα ειμαι εκτος βασης. Κι επειδη δεν ειμαι εθισμενη στο ιντερνετ αρνουμαι να μπω και να ποσταρω και να σας διαβασω και να σας αφησω σχολια ενω ειμαι ταξιδι. Γιαυτο αν δειτε στα blog σας σχολια απο μια annasfe αυτη ΔΕΝ ειμαι εγω! (η προσωπικη μου ψυχιατρος Vanessa μου ειπε πως αν το πω πολλες φορες θα το πιστεψω. "Δεν μου αρεσει το ιντερνετ, δε μου αρεσει το ιντερνετ, μπορω να ζησω πανω απο δυο μερες και χωρις αυτο, ουυυ 666!")
Παρακαλω αφηστε το μηνυμα σας μετα τον χαρακτηριστικο ηχο. Ταρατατζουμ ταρατατζουμ!! (ενα βαρετο μπιιιπ θα ειχα ρε;;)
.... το πως δυο βδομαδες θολουρας μπορουν να εξαφανιστουν με δυο ωρες κουβεντας με καποιον που σε νοιαζεται κι εχει ορεξη να σε ακουσει και να σε κανει πραγματικα να νιωσεις καλυτερα, χωρις να σε κρινει ουτε λεπτο.
Καποτε ειχα αρχισει να γραφω μια ιστορια με αυτον τον τιτλο. Ηταν για ενα κυμα που κουβαλουσε μεσα του εικονες και ηχους απο οπου περνουσε κι απο ολα οσα το αγγιζαν στο ταξιδι του. Και μια φουσκωνε σαν απο χαρα, μια εσκαγε αποκαρδιωμενο στην ακτη, μια μαυριζε απο θυμο, και μια ηταν λαμπερο και ευτυχισμενο.
Μπορει τελικα να περιεγραφα και τον εαυτο μου λιγακι σε αυτη την ιστορια. Παντως εμεινε στη μεση και το τελος της δεν το ξερω. Κι ακομα καμια φορα αναρωτιεμαι τι να γινεται στο φιναλε με το καημενο το κυμα.
Sas diabazw olous anamesa apo ergasthria kai dialeimmata gia faghto. Pollous apo sas de xortainw na sas diabazw, ki as min afinw sxolia. Ki as min grafete suxna, ki as episkeptomai deka fores to blog sas prin dw kati kainourio. To kalo pragma argei ki etsi ta katafernete kai me afinete ikanopoihmenh me kathe post aneksairetws. Otan arxizeis na grafeis posts gia na "ikanopoihseis to koino" exeis xasei to paixnidi.
Alloi pali me neuriazoun kai tote sunithws den ksanampainw, tosa kala blog uparxoun giati na episkeptomai auta pou de mou aresoun? Tous bariemai. Idiws tous anthrwpous pou lene blakeies. Kai de lew na les apla kati sto opoio oi alloi de sumfwnoun h na exeis dialeksei ena xalaro stul anti na asxoleisai me ta koina kai ta sobara kai ta politika, alla blakeies, teleies, yperoxes, upertates BLAKEIES! Opws px geloia post me kentriko thema paromoio me ta efibika stixakia tou "oi antres oso pio polu tous ftineis toso pio polu kolane". O kathenas bebaia as grapsei oti thelei, alla ki egw na pw ti gnwmi mou to idio eleuthera, ola auta einai apisteutes kotsanes!!! (kai oxi, den tha tous to pw se comment gia na mi xairontai gia to plithos tou kosmou pou tou sxoliazei, mia kai sigoura einai tis gnwmis pws ta kaka sxolia einai kalutera apo ta katholou sxolia). Kuriws me neuriazoun oloi autoi (asxetws fulou) me to stulaki "ti na mou peis twra ki esu gia ti zwi sou, egw exw perasei polla" pou to paizoun barumagkes kai milane se kathe post san ntalikerides bgazontas ola ta komplex gia nun kai prwin tous sto internet... eimaste edw gia na blepoume kati se "Big Blogger" live? Paidia, den einai etsi oi sxeseis, imarton!
Parepiptontws ta sugxaritiria mou se olous/osous bloggers tha bgaloun biblio, giati polu akoustike ki auto teleutaia kai polu polemos epese. Den einai kai ligo pragma na se dialeksoun anamesa se tosa kala blogs, einai mia simantiki anagnwrisi kai mprabo tous. Den upostirizw bebaia oti ola aksizoun to idio poiotikws (h pws kata ti gnwmi mou auth h epilogh einai swsth) alla ws anagnwstis tha kanw ti diki mou epilogh meta, opws tin kanw ki edw. Kali sas tuxh! :)
(sorry gia ta greeklish alla eimai sto lab kai anamesa sti baremara me epiase "suggrafikos oistros" ki eipa na mi ton xasw :P)
UPDATE P.S: Autos o art attack merikes fores mes sto mualo mou einai re gamwto :)