Κι αν αναρωτιεστε...

... πως αντεδρασε τμημα των Καταλανων μετα τον αποκλεισμο της Ισπανιας, ειδου η απαντηση.

(Ταυρος = Ισπανια, Κοκορας = Γαλλια)

Ηρεμια

Δουλευω κι ακουω τραγουδακια ολη μερα... του Κερβερου, της archive, και γενικοτερα οτι τραγουδακια πεφτουν στα χερια μου. Ο καλος μου μου αφηνει cd με επιλογες στα πιο απιστευτα σημεια και το καθενα για διαφορετικη διαθεση. Μουσικη του στυλ του για να τον σκεφτομαι, λες και κανω και τιποτα αλλο. Χαρουμενη μουσικη για να μου φτιαχνει τη μερα, λες και δεν ειναι ηδη φωτεινη μονο που τον βλεπω. Καλοκαιρινη μουσικη για να προετοιμαζομαι για τις διακοπες μαζι του. Εχω πεσει με τα μουτρα. Πολυ πιθανο να τα φαω παλι. Δε με νοιαζει. Φοβαμαι λιγακι αλλα δε με νοιαζει.

Καλημερα!

(Ακουγοντας The Magic Numbers - Forever Lost, νουμερο 8 στο καλοκαιρινο cd του Κερβερου :)

The big, fat, catalan wedding

Πρωτο πιατο : Ψαρι, θαλασσινα και λαχανικα

Δευτερο πιατο : Χοιρινα φιλετακια

Πρωτο επιδορπιο : Παγωτο μηλο με κρεμα φραουλα

Δευτερο επιδορπιο : Παστα μαυρη σοκολατα με καρυδια

Καφες

Πουρο

Το πιο ευτυχισμενο ζευγαρι στον κοσμο!!!

ΝΑ ΖΗΣΕΤΕΕΕΕΕΕ!!!!

Ξυπνα!

7:17. Ανοιγω τα ματια και κοιταω το ρολόι διπλα μου. Τριτη μερα συνεχομενη που ξυπναω τοσο νωρις χωρις ξυπνητηρι και πια δεν εχω υπνο. Ειναι σαν το κορμι μου να μην θελει να χαλασει αλλο χρονο με ανοητα πραγματα οπως ο υπνος. Αρκετα κοιμηθηκα. Τι αρκετα, ολοκληρη χειμερια ναρκη! Και μια μερα ανοιγεις επιτελους τα ματια κι ειναι καλοκαιρι και σε φωναζει να το ζησεις. Κατι σου λεει πως η μουσικη μεσα σου θα σε ξυπναει νωρις για πολλες μερες απο δω και περα...

"...γιατι αργησες τα ματια σου τα ματια μου ρωτανε
μα γιατι σε περιμενα τα ακουω να απαντανε..."


Δεν ξερω αν φαινεται.... αλλα ειμαι πολυ ευτυχισμενη!

Hamaka

Hamaka σημαινει αιωρα.

Το να εισαι σε ενα παλιο καστρο, σε ενα λοφο με θεα ολη τη Βαρκελωνη και να ακους χαλαρη μουσικουλα ενω λικνιζεσαι στις αιωρες, δεν μπορει να περιγραφει ετσι απλα και αχρωμα. Γιαυτο λεω να σας το δειξω καλυτερα με εικονες...











Αχ, αν καθε Κυριακη ηταν ετσι, ποσο πολυ θα μου αρεσαν οι Κυριακες!

I feel like dancing

... y si me bailas las penas se queman... (*)

Μετα το Reggaeton τωρα και Rumbaton... Η φωτογραφια ασχετη, φλαμεγκο στη Σεβιλη. Σημασια εχει να χορευεις, (*)και με το χορο καιγονται οι καημοι.

"Salud! Desde Barcelona a Bogotá..."

Update: Καντε rename και βαλτε καταληξη mp3 αν δειτε να μην παιζει

:-)

Just a perfect day,

Problems all left alone,

Weekenders on our own.

It's such fun.

Just a perfect day,

You made me forget myself.

I thought I was someone else,

Someone good.

Oh it's such a perfect day,

I'm glad I spent it with you.

Oh such a perfect day,

You just keep me hanging on,

You just keep me hanging on.

Την προσοχη σας παρακαλω!

* σχετικα με το blog παραθυρα

Μια και αυτο που εγινε προχτες δεν αρεσε σε πολλους απο μας και επειδη ειναι πολυ ευκολο να ξαναγινει, ειπα να βαλω το χερακι μου και να ακολουθησω τη συμβουλη του Κωστη, να δωσω στον user "parathura" μονο δικαιωμα να ποσταρει κι οχι να αλλαζει password και templates και να κανει μαλακιες. Για την ωρα εβαλα προσωρινα εμενα ως admin αλλα παρακαλειται ο κυριος/κυρια που ειχε την αρχικη ιδεα να μου στειλει ενα email και να τον βαλω αυτον ως admin, δεν εχω κανενα σκοπο να παρω την πατροτητα αυτης της ιδεας που εμενα προσωπικα και που λατρευω τη φωτογραφια μου εχει φανει πολυ καλη. Επισης αν καποιος εχει οποιαδηποτε αλλη αντιρρηση να μου την πει με σχολιο του εδω και θα το αλλαξω αμεσως, εγω καλο πηγα να κανω, δεν εχω σκοπο να μπλεχτω σε περιεργες φασεις.

Το chili κανει κακο στο στομαχι (αλλα καλο στη διαθεση!)

31 Μαϊου, Palau Sant Jordi

(η ανταποκριτρια απο τη Βαρκελωνη μεταδιδει)
Την συναυλια ξεκινησαν οι φοβεροι και τρομεροι Dizzee Rascal... πως;; Δεν τους ξερετε;; ΟΥΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ! Να μην πω ουτε κι η μανα τους και γινω κακια. Δυο τυποι που χοροπηδαγαν και φωζανε που και που yo! yo! με το παντελονι μεχρι το γονατο κι ενας DJ που μιξαριζε διαφορα. Τζαμπα προσπαθησαν οι κακομοιροι να ξεσηκωσουν το κοινο, και τι δεν εκαναν! Μεχρι που ο DJ εβαλε το cd εκτακτης αναγκης: We will rock you, Smells like teen spirit, Sweet child of mine... μονο τοτε αρχισε να παιρνει λιγο τα πανω του το πραγμα (ποσο αποτυχημενος καλλιτεχνης μπορει να εισαι για να βαζεις κλασικα κομματια αλλων σε συναυλια σου;). Καλα να παθουν. Απο που κι ως που σε καποιον που αρεσουν οι Red Hot θα του αρεσε επισης αγγλικη ραπ μονο οι διοργανωτες το ξερουν. Παντως δεν τους γιουχαραμε, ειπαμε, ειμαστε πολιτισμενοι ανθρωποι και εκτιμουμε τις φιλοτιμες προσπαθειες του αλλου :)

Διπλα μας ενα γκρουπακι καρα-καφροι, ειχαν πιει τα αντερα τους (πιει και "πιει") πριν μπουνε μεσα και κραταγανε ακομα απο τους πανηγυρισμους της Barça και το "Ναι ναι ναι, θα παμε στο Παρισι" (ψιτ, φιλε, δεν ξερω αν το μαθες, πηγαμε και γυρισαμε κιολας). Μας φλομωσαν στο μπαφο και στα ασχετα ποδοσφαιρικα συνθηματα. Για καποια στιγμη δεν ηξερα αν περιμενα να βγει ο Ροναλντινιο ή ο Kiedis. Κι αυτος ο ατιμος πολυ καθυστερηση! Φαγαμε που φαγαμε στη μαπα τους ραπερς ρε φιλε, εχουμε απο τις 8:30 εδω περιμενουμε να σε δουμε εχει παει 10:30, τσακισου και βγες γαμωτο! Μας στησανε τα κωλοπαιδα αλλα βγηκαν....

...Κι εκει που αναρωτιομασταν τι μπορει να ειναι χειροτερο απο ενα γκρουπ μεθυσμενων διπλα μας με το που ξεκιναει η συναυλια αρχιζει να χοροπηδαει το γυναικειο fan-club μπροστα μας και να ουρλιαζει με μανια. Ηρεμησε ρε κοριτσι μου, μας πατησες διακοσιες φορες, δεν ειναι ο Σακης! Οσο και να χοροπηδας εδω πισω που εισαι δεν προκειται να σε δουν.

Αλλα ας γυρισω στο θεμα μας, τη συναυλια. Βγηκαν λοιπον επιτελους οι τυποι, και ξεκινανε. Κανα δυο γνωστα για να ζεσταθουμε, Dani California και Can't Stop. Ακολουθουν κανα δυο που δεν ξερω (απο τον καινουριο δισκο), και να σε λιγο το Scar Tissue να ξεσηκωνει τους παντες. Βεβαια οπως αναμενοταν ο χαμος εγινε με το Otherside και το By the way, αλλα γενικα καλα το πηγανε, δεν παιξανε και παρα πολλα απο τον καινουριο και τα πηγαιναν εναλλαξ με τα πιο γνωστα τους κι ετσι δεν επεσε καθολου η ενταση και το χοροπηδημα του πληθους (και της μελαχρινης με το ξωβυζο μπροστα μου). Εβαλαν πολυ διαθεση και εκαναν καλες παραλλαγες σε κομματια τους, καλυτερα, δεν εχει νοημα να τα ακους ακριβως ιδια οπως στο cd. Αυτο που μου αρεσε πολυ και που δεν ειχα ξανακουσει παροτι απο τον προηγουμενο δισκο ηταν το don't forget me, εδωσε ρεσιταλ ο κιθαριστας, σας το στελνω παρακατω για να σας βαλω λιγο στο κλιμα.

Γυναικεια κουτσομπολιστικα : ο flea φοραγε ενα πραμα που φαινοταν λες κι ηταν ολο το κορμι του με τατουαζ, ο kiedis εβγαλε στο τελος το κλασικο ασπρο αμανικο φανελακι του και θαυμασαμε τους κοιλιακους του και τη γραμμωση αλλα δεν το πεταξε δυστυχως στις θαυμαστριες (κριμα, γελιο θα ειχε να τις βλεπαμε να σκοτωνονται "ασε κατω το ιδρωμενο φανελακι μωρη!"), ο κιθαριστας μμμ!πολυ ωραιος παρολο που η μαλλουρα δε με αφηνε να τον δω καλα κι ο ντραμερ δεν ξερω, δεν τον εβλεπα εκει που ηταν χωμενος, παροτι εχω μεγαλη αδυναμια στους ντραμερς.


Παρτε και το τραγουδακι που σας εταξα τωρα να μη μου γκρινιαζετε :)


Υ.Γ: Προς τους ελληνες που ηταν διπλα μου και που αντιληφθηκα με το που τελειωσε η συναυλια και τους ακουσα (αλλα που δεν νομιζω να με πηρανε χαμπαρι) πολλους πατριωτικους χαιρετισμους, ελπιζω να τα περασατε καλα :)