7:50 Ξυπνητηρι. Σπρωχνω τον εαυτο μου να σηκωθει απο το κρεβατι, ριχνω λιγο νερο στα μουτρα μου και πιανω θεση στον καναπε, μπροστα απο την τηλεοραση. Ωραια, ακομα εχω πεντε λεπτακια, παω να βαλω τον καφε να γινεται.
7:55 Η πρωτη "κληση" με βρισκει στην κουζινα. Δε πειραζει, εχουμε ακομα χρονο μεχρι τη τριτη, το ακουω απο μακρυα ενω ανακατευω τη ζαχαρη.
7:57 Να και η δευτερη. Ωρα να παω προς τον καναπε σιγα σιγα, μην χασω την αρχη.
7:59 Τριτη και η αναμονη μεγαλωνει... "A San Fermín pedimos, por ser nuestro patrón, nos guíe en el encierro dándonos su bendición".
8:00 Το σημα εναρξης, η πορτα ανοιγει... και ξεκιναμε!!
Καθε πρωι τα ιδια... απο 7 μεχρι 14 Ιουλιου το πρωινο μου ξυπνημα συνδιαζεται με την ενταση της κουρσας των ταυρων του Σαν Φερμιν στην Παμπλονα. Σε ταυρομαχιες δεν εχω παει ποτε κι ουτε θελω, για μενα ειναι καταθλιπτικο θεαμα το πως υποφερει το -600 κιλων- ζωντανο. Ομως το "encierro" του Σαν Φερμιν (κλεισιμο, ονομαζεται ετσι γιατι περικλειουν το δρομο με ξυλινους φραχτες στις δυο πλευρες του, ωστε να οδηγησουν τους ταυρους απο το μαντρι τους στη αρενα με ασφαλεια) ειναι ακριβως το αντιθετο, η εκδικηση του ταυρου! Τα ζωα δεν παθαινουν τιποτα, μονο οι τολμηροι που μπαινουν μπροστα τους τραυματιζονται συχνα-πυκνα αλλα αυτοι τρελοι ειναι, τα θελαν και τα παθαν!
Οι συγκεκριμενοι τρελοι χωριζονται σε διαφορες κατηγοριες : τουριστες που ολο το βραδυ τα πιναν και μετα τους ανεβηκε η αυτοπεποιθηση ("χικ, τι στο διαολο χικ θα μου κανει εμενα χικ χικ μια αγελαδα χικ"), περιεργοι που ειδαν φως και μπηκαν ("μας ειπαν οτι καπου εδω τρεχουν ταυροι και τετοια, καλη φαση ακουγεται μεγαλε, θα κανουμε χαβαλε!"), αλλα και πολλοι εμπειροι runners που το κανουν αυτο καθε χρονο και ξερουν που και πως και τι ακριβως κανουν.
Παντως αν αποφασισετε να πατε στη Παμπλονα στην περιοδο των εορτασμων (δεν εχω παει ποτε, ειμαι κολημενη αλλα μονο απο τηλεοραση μεχρι στιγμης) δυο συμβουλες εχω να σας δωσω: 1. μην ψαξετε δωματιο μεσα στην Παμπλονα. τα παντα ειναι κλεισμενα εδω και μηνες, εξωφρενικες τιμες, τρελη φασαρια ολο το βραδυ, υπαρχουν πολλα χωρια οχι μακρυα, που θα βρειτε καλυτερες προσφορες. 2. Αν δειτε ταυρο να ερχεται και δεν εχετε εξοδο διαφυγης πεστε κατω, καλυψτε το κεφαλι, προσευχηθειτε στον Σαν Φερμιν να σας σωσει και προπαντως μην κουνηθειτε!!!
Αα, και μην ξεχασετε το κοκκινο μαντηλακι στο λαιμο, ειναι must!
;P
6 comments:
Βλέπω κι εγώ post, λέω θα είναι για το χτεσινό σινεμά (χωρίς καφέ το "ταύρο" του τίτλου δεν έκανε register).
Σε ταυρομαχία πήγα μια φορά, αλλά δε ξαναπάω. Ούτε όμω υπήρχε περίπτωση να σηκώνομαι 8 το πρωί για να βλέπω το κυνηγητό στην τηλεόραση!!!
ΥΓ: Μα καλά 2 λεπτά ανακάτευες τη ζάχαρη; Για καφετέρια είσαι εσύ :P
Το χτεσινο σινεμα οπως παντα, διασκεδαστικο αλλα με την αισθηση πως του λειπουν σκηνες και λεπτομερειες, βιβλιο και παλι βιβλιο.
Ο καλος καφες θελει το χρονο του (οπως κι ολα τα καλα πραγματα γενικα σε αυτη τη ζωη ;Ρ)
jronya ke jronya, EEELA
τι κάνεις καλοκαιριάτικα εκεί Anna;
άσε τους ταύρους κι έλα στα μουλάρια :)
...kai πανω που'λεγα να μας βρεις εισητηρια για ταυρομαχιες...ευχαριστω που μου θυμισες να δω το ''παρις ζετεμ''...see you...
Τι να κανω βρε Μαρια μου, δουλεια και παλι δουλεια ουφ! (αυτη τη στιγμη ειμαι ολλανδια σε ενα συνεδριο, χιχιχιχι!)
Νικολα να μη τη χασεις την ταινια, αξιζει. Οσο για εισητηρια θα το δουμε οταν θα ερθεις, επειδη εμενα δε με τραβαει δε σημαινει πως δεν πρεπει να πατε κι εσεις! :)
Post a Comment