Εκθεση : Το πρωτο μου φεστιβαλ

Κι οπως λεει κι ενας φιλος, μπηκα κι απο τη κυρια εισοδο, τη μεγαλη, με το κοκκινο χαλι!
Γιατι οχι μονο ηταν ενα απο τα πιο σημαντικα φεστιβαλ του καλοκαιριου απο αποψη εμφανιζομενων καλλιτεχνων αλλα καταφερα (ή μαλλον αλλοι καταφεραν για μενα) να μπω και σαν εκπροσωπος τυπου (συγκεκριμενα φωτογραφος ;P)... που σημαινει : δωρεαν εισοδο (-100€ !!!), τρια δωρεαν ποτα καθε μερα, ειδικο δικο μας χωρο/μπαρ με τραπεζακια και χωρις τις ουρες κοσμου για μια μπυρα, και το καλυτερο... δυνατοτητα να μπεις πρωτη γραμμη μπροστα τη σκηνη για να βγαλεις φωτογραφιες τους τραγουδιστες ανενοχλητη :D
Το ποσο το καμαρωσα το Press Pass μου δεν το λεω γιατι θα με πειτε ψωνιο. Και οκ, δεν ειμαι επαγγελματιας φωτογραφος, αλλα τις φωτογραφιες μου τις εβγαλα, και τις παραθετω ως αποδειξεις ενος καταπληκτικου διημερου :)



Οσον αφορα τους συμμετεχοντες... απο που να αρχισω και που να τελειωσω; Τοσα μεγαλα ονοματα δεν σου εδιναν χρονο να παρεις ανασα, τρεχαμε απο τη μια σκηνη στην αλλη για να τους προλαβουμε ολους. Παρασκευη απογευμα ξεκινησαμε με κατι "αναλαφρο", Belle and Sebastian, αγνωστοι για μενα αλλα απο οτι φανηκε απο τους πολυ γνωστους για τους υπολοιπους. Καλοι ηταν, πολυ "happy" μουσικη και αρκετα 80-ies στυλ (απο οτι λεει ο αγαπημενος μου κριτικος μουσικης ειναι το στυλακι που εχει πολυ περαση τελευταια).



Στη συνεχεια λιγο απο Adam Green αδιαφορα ενω τρωγαμε και πιναμε μπυρες στο γρασιδι και παμε για τα πιο δυνατα, The Cardigans, Sigur Ros, Daft Punk και Massive Attack. Κριμα που οι Sigur Ros ηταν την ιδια ωρα σχεδον με Cardigans και δεν μπορεσαμε να ευχαριστηθουμε κανενα απο τους δυο με την ησυχια μας. Αν και καλυτερα να ειχα παει στους Sigur Ros απο την αρχη γιατι το λιγο που ακουσα ηταν εκπληκτικοι, εντελως πρωτοτυποι και διαφορετικοι, ενα ειδος ηλεκτρονικης-ορχηστρικης μουσικης που επιβαλλει να τους ακουσεις με κλειστα τα ματια και να ταξιδεψεις. Η ανακαλυψη του φεστιβαλ για μενα χωρις δευτερη σκεψη, τρεχτε να κατεβασετε cd τους. Αλλα δεν εχω παραπονο, κι η κυρια των Cardigans δε με χαλασε καθολου :)





Οσο για τους Daft Punk ok, αλλα δεν θεωρω μια DJ Session κατι ανταξιο ενος live, η σκηνικη παρουσια αξιζε, οι δυο τυποι που φορουσαν την κλασικη μεταμφιεση των Daft Punk σε ενα διαστημοπλοιο με φωτακια και λοιπα και επαιζαν τη μουσικη τους απο cd, αλλα μπορουσαν να ηταν αλλοι δυο εκει μεσα στις μασκες και κανεις να μην τους επαιρνε χαμπαρι :Ρ. Φυσικα για τους Massive Attack τα σχολια περιττευουν, καταπληκτικοι!! Και μονο που ακους το Teardrop ή το Safe from Harm ζωντανα σου σηκωνεται η τριχα. Δεν ηξερα οτι ηταν πεντε τραγουδιστες στο συγκροτημα (εκτος αν ηταν extra συμμετοχες οι υπολοιποι, πειτε με ασχετη). Μονο που λογω της περασμενης ωρας και του χαλαρου στυλ τους η αληθεια ειναι οτι πεσαμε λιγο, ευτυχως ηρθε μετα ο Fatboy να μας ανεβασει. Ναι, επισης DJ session, αλλα τουλαχιστον τον εβλεπες εκει ζωντανο (χωρις μασκα) και εκανε και καλο σοου ετσι οπως χοροπηδουσε ο τρελαρας στη σκηνη. Κατι μου ειπαν οτι ειχε να κανει με The Smiths αυτος παλια αλλα δε θυμαμαι τωρα :)

Δευτερη μερα και πλεον δεν εχουμε και πολλες αντοχες για καινουριες συναυλιες. Ελα ομως που οι New Order δεν ειναι τιποτα τυχαιοι για να τους χασεις ετσι απλα. Κουραγιο λοιπον και ξεκιναμε. Με το που μπηκαμε επαιζαν Starsailors, εκτος του οτι ο νεαρος ειναι κουκλος συνειδητοποιησα οτι ηξερα περισσοτερα τραγουδια τους απο οσα νομιζα και πως τελικα μου αρεσουν! Μονο που για να τους δω επρεπε να χασω τους Divine Comedy, κριμα γιατι απο οτι μου ειπαν εσκιζαν, θα ειχα κανει αλλη μια μουσικη ανακαλυψη αλλα δε πειραζει, next time. Μετα ξεκινησε η αναμονη για τους New Order... βασικα να πω την αληθεια μου δεν θυμομουν ποια τραγουδια τους ξερω, γενικα δεν τους θυμομουν, ατιμη μνημη! Αλλα γιαυτο ειναι τα φεστιβαλ για να θυμουνται οι παλιοι και να μαθαινουν οι νεοτεροι :Ρ Καλα ηταν, ακουσαμε τα τραγουδια που περιμεναμε, αλλα ειναι αληθεια πως φαινοταν λιγο κουρασμενοι κι αν δεν ηταν ο κιθαριστας που ακομα το διασκεδαζε θα τους συμβουλευα να εβγαιναν καλυτερα στη συνταξη σιγα σιγα, ή τουλαχιστον να αποφυγουν τα live, που απαιτουν μια αλφα διαθεση και συμμετοχη κι οχι απλα να τραγουδας τους στιχους.




Το διημερο το κλεισαμε με Keane. Εκει ηταν που πραγματικα ενιωσα επαγγελματιας γιατι ηταν οι μονοι που σε βαζανε να υπογραψεις πριν οτι δεν θα χρησιμοποιησεις τις φωτογραφιες τους πουθενα αλλου παρα μονο στο μεσο που εκπροσωπεις, και οχι σαν εξωφυλλο, και οχι χωρις την αδεια τους και δεν ξερω τι αλλες παπαριες. Ψωνιστικο μου φανηκε λιγο, γιατι το ζητησανε μονο αυτοι δηλαδη κι οχι οι υπολοιποι, αλλα οκ, πουλανε πολυ τελευταια. Και τι να κανουμε που τους συμπαθω και μου αρεσουν και ηξερα ολα τα τραγουδια τους απεξω και πορωθηκα κι εχω και φωτογραφια πρωτη μουρη του τραγουδιστη και του πληκτρα... αφου ειναι ετσι τους συγχωρω! :) Ακομα και οσοι δεν τους πολυπανε παραδεχτηκαν πως ηταν απο τις συναυλιες του διημερου που αξιζαν, την ειχαν ετοιμασει καλα, ειχαν πολυ παρε-δωσε με το κοινο, τα εδωσαν ολα στη σκηνη... αξιοι αξιοι!

(οι υπολοιποι "συναδερφοι" εν ωρα εργασιας :Ρ)

Τωρα μη μου πει κανεις για αλλη συναυλια τον δαγκωσα! Αρκετα με τις μουσικες σκηνες και το χοροπηδημα, κατι σε πιο χαλαρο εχετε;
χμ, να πω την αληθεια, ενα ροκαδικο δε θα με χαλαγε, πολυ indie pop αυτες τις μερες... μολις κατεβω ελλαδα... το σημειωνω... "να θυμηθω να ζητησω απο το αφεντικο free pass για ροκαδικο"...