13.11.05

Ταινιες

Μια και δεν εχω πολυ εμπνευση για αλλο θεμα, ας μιλησω για τις ταινιες που ειδα τελευταια και δεν σχολιασα ακομα, ειναι αρκετες και δεν εχω και καλη μνημη.

Flightplan, με Jodie Foster. Την ειδα μολις χτες αλλα δεν με εντυπωσιασε. Περιμενα κατι καλυτερο. Τυπικη χολυγουντιανη περιπετεια σε αεροπλανο με μια μικρη δοση μυστηριου και με συνηθισμενο happy ending made in hollywood. Δεν θα την προτεινα ιδιαιτερα.

Match Point, με Scarlett Johanson. Εγω απο Woody Allen δεν καταλαβαινω και πολλα. Δεν με νοιαζει ιδιαιτερα αν οσοι εχουν δει οοολες τις ταινιες του και ξερουν απεξω τη βιογραφια του μπορουν να διακρινουν την χαρακτηριστικη του ειρωνια ως προς τους αμερικανους και την αστυνομια, το οτι δεν ειναι γυρισμενη στη Νεα Υορκη οπως ολες αλλα κανει το Λονδινο να φαινεται Νεα Υορκη ή δεν ξερω κι εγω τι αλλο κουλο. Για καποιον που δεν ξερει ολο το παρασκηνιο η ταινια ειναι καλουτσικη, με αφθονο μαυρο χιουμορ, λιγο επιφανειακη, με ηθικο διδαγμα το οτι η τυχη μετραει παντου και παντα και παλι καλα που ειναι κι η Scarlett δηλαδη να σωσει λιγο την κατασταση με το ομορφο μουτρακι της. Οι fans του σκηνοθετη ας με συγχωρησουν, δεν με εντυπωσιασε.

La vida secreta de las palabras (The Secret life of words), με Tim Robbins. Εμενα παλι γιατι με ενθουσιαζουν τοσο πολυ τελευταια οι ισπανικες παραγωγες; Ελαχιστες με εχουν απογοητευσει κι αυτη δεν ειναι εξαιρεση. Οι ανθρωποι ξερουν να κανουν ταινιες. Ασε που με τον φοβερο Tim Robbins ακομα κι ο Πολεμος των Κοσμων σωζεται. Τι να πω, η ταινια ειναι εκπληκτικη. Δραμα αλλα απο τα δυνατα και τα πολυ καλα, ουτε μελοδραμα ουτε αμερικανια. Αν δεν την δειτε θα χασετε (συν το οτι δεν σας ξαναμιλαω).

Old Boy, το γνωστο. Ξερω, δεν ειναι καινουρια αλλα εγω τωρα το ειδα. Νομιζω οτι θα μεινω με τη μουσικη καλυτερα, η ταινια παραειναι βιαια και τραγικη για μενα. Δε λεω, ειναι πολυ καλη, αλλα ειναι για γερα στομαχια. Κι αυτο το βασανιστηριο με τα δοντια....μπορουσε και να λειπει! Ενταξει, η αληθεια ειναι οτι εγω τα αιματα γενικα δεν τα μπορω καθολου (εξαιρουνται τα στυλ Kill Bill γιατι εκει ειναι για γελια). Ομως συγνωμη, ειναι δυνατο να βλεπεις τετοια ταινια, με τοσο ενδιαφερουσα και πολυπλοκη και πρωτοτυπη ιστορια και μετα το μονο που να σου μενει να ειναι η σκηνη του βασανιστηριου; Τελος παντων, δειτε την γιατι αφενος εχει γινει must κι ειναι στις αγαπημενες ολων κι αφετερου αξιζει τον κοπο γιατι τετοιες ταινιες δεν γινονται συχνα (για τη μουσικη δεν το συζητω, απλα υπεροχη).

4 comments:

dim said...

Μούτσας γκράτσιας για την ενημέρωση!
Επέστρεψες δηλαδή κανονικά;

Anna said...

Δεν ειχα φυγει και ποτε ;)

zouri1 said...

ti γνωμη εχουνε οι Ισπανοι για τον Αλμοδοβαρ?

Anna said...

Δεν ξερω, τους αρεσει γενικα πιστευω, δεν εχω ακουσει ασχημα σχολια κι οσο να ναι εχει δωσει μεγαλη φημη και ωθηση στον ισπανικο κινηματογραφο.