PUT THE KOTS DOWN SLOWLY!!

Μιαμ μιαμ!!!

All I want for Christmas is you!

Τις τελευταιες μερες ημουν λιγο αρρωστη κι εκοψα αναγκαστικα προσωρινως δυο απο τις αγαπημενες μου συνηθειες, το φαγητο και τον καφε. Ιδιως ο καφες πολυ με πειραξε, με ρυζι λαπα μπορω να επιβιωσω κι ολη τη βδομαδα (αν και καπου εχει αρχισει να μου τη δινει) αλλα να μην εχω την ζεστη κουπα καφε διπλα μου και να πινω αυτα τα νεροζουμια τα ροφηματα νισαφι!

Τελος παντων, δεν ειμαι αρνητικη μερες γιορτες, καλο κανει λιγη αποτοξινωση γιατι καθε επιστροφη στη μαμα πατριδα ισοδυναμει με πεντε κιλα επιπλεον. Με την ευκαιρια λοιπον, παραθετω και την λιστα δωρων μου προς καθε ενδιαφερομενο που αναρωτιεται τι να μου αγορασει :)
Καλη καρδια βεβαια αλλα και κανα χειροπιαστο δωρο δεν κανει κακο που και που τσιφουτηδες!

Εχουμε και λεμε:

1. Καινουριο λαπτοπ γιατι το παλιο κανει θορυβο σαν αεροπλανο (χμ, λιγο ακριβο)
2. Ενα τηλεφακο για τη μηχανη μου (επισης ακριβουλικο αλλα αν θελετε κι αλλες καλλιτεχνικες φωτογραφιες ξηλωθειτε!)
3. Το καινουριο βιβλιο του Χαρρυ Ποττερ (μη χαιρεστε, που νομιζατε θα την γλυτωσετε με το φτηνο, θα το παρω μονη μου με το που πατησω ελλαδα)
4. Το καινουριο cd του Πετρελη (πλακα κανω!! please noooo!!)
5. Μια καφετιερα για Εσπρεσσο (τις ηλεκτρικες μηχανες εννοω, οχι αυτα τα μικρα τα βιδωτα)
6. Ενα τσουρεκι σοκολατας απο τον Τερκενλη! (δεν ζηταω και πολλα τελικα :)

Η αγαπη σας φυσικα ειναι ανεκτιμητης αξιας....για ολα τα αλλα MasterCard!!

Καλες γιορτες!

Υ.Γ.:επιστρεφω στη βαση μου σε κανα δυο βδομαδουλες αλλα μαλλον θα σας κανω αναμεταδοση κι απο Γιαννενα, dont worry (σιγα που ανησυχουσατε, λεμε τωρα)
Υ.Γ.2: Αλεξ και Κωστη ετοιμαστειτε! Τι θα γινει με τη μινι μπλογκοσυναντηση που λεγαμε;; Το κοκκινο χαλι με περιμενει στο Βενιζελος ή ακομα;;

Μην πυροβολειτε τον Αη Βασιλη!

Ναι ρε, μου αρεσουν τα Χριστουγεννα!!
Τρεχει τιποτα;;;

Τελευταια το να πεις οτι σου αρεσουν τα Χριστουγεννα αναμεσα σε ενα σωρο γκρινιαρηδες, μαγκουφηδες και απογοητευμενους απο τη ζωη τους που μελαγχολουν λεει με τις γιορτες θεωρειται σχεδον βρισια! Συγνωμη, αλλα δε θα παρω! Μου αρεσουν ναι, τρελα, τα παντα, μεχρι και το Last Christmas των Wham, τα καλαντα, οι κουραμπιεδες, οι οικογενειακες συνεστιασεις, το χαρτακι, το φαγητο, το εξω, το οτι δεν παω για δουλεια, το στολισμενο σπιτι που μυριζει ωραια. Και ναι, ισως κατα καιρους να εχω περασει κι εγω μοναχικα Χριστουγεννα και να μην ηταν το καλυτερο μου, αλλα τι να γινει, δε θα κατσω να σκασω κιολας, του χρονου καλυτερα.

Γκρινιαρηδες!

Ο ανθρωπος που γυρισε απο το κρυο

...αλλα τα περασε τελεια! :)

Ολα τα ειδαμε, μεσα σε τεσσερις μερες επισκεφτηκαμε τα παντα, ουτε κι εγω ξερω πως προλαβαμε. Μουσεια, αξιοθεατα, βολτες, θεατρο... Αυτο που μας εντυπωσιασε πρωτα απο ολα και τις τρεις ηταν το μιουζικαλ, το Φαντασμα της Οπερας, καταπληκτικα σκηνικα, καταπληκτικη μουσικη, ολα απιθανα, μονο και μονο γιαυτο αξιζε τον κοπο να παμε. Βεβαια μαζι με μενα ειχε πεταχτει στο Λονδινο και η μιση Βαρκελωνη (ισως και ολοκληρη) βαρεθηκα να ακουω καταλανικα και ισπανικα τριγυρω! Απο μουσεια, το Tate Modern εμενα προσωπικα με αφησε αρκετα αδιαφορη, αποφασισα οτι δε μου αρεσει η τοοοσο μοντερνα τεχνη, το μονο του καλο ηταν η καφετερια στον τελευταιο οροφο με υπεροχη θεα!! Αφου απο το τοσο που λεγαμε και ξαναλεγαμε με τη Νικη "οταν παμε στο Tate να πιουμε καφε" η καημενη η Αννα που δεν ηξερε οτι ειναι μουσειο νομιζε οτι ηταν καμια διασημη καφετερια!!

Στο Camden


Σας ορκιζομαι οτι μια τετοια ζακετα οπως τη μεσαια τη μπλε εχει η μανα μου απο τα νιατα της! Α ρε μανα, ντυμενη και σε μοδα Camden!

Το Camden Town δυστυχως δεν το εκμεταλλευτηκαμε αρκετα, πηγαμε την πρωτη μερα και λιγο το οτι χαθηκαμε απο τα τοσα πραγματα που ειχε να δεις, λιγο το οτι λεγαμε "απο την πρωτη μερα να αρχισουμε ψωνια δε λεει" δεν αγορασαμε τιποτα και το μετανιωσαμε μετα. Το μονο που καναμε ηταν να φαμε εκει διαφορα παραδοσιακα αγγλικα φαγητα (κινεζικο, μεξικανικο κλπ).



Και μια και μιλαμε για παραδοσιακο Αγγλικο φαγητο (χωρις πλακα αυτη τη φορα) πεταχτηκαμε στο East End (απο τις φτωχες συνοικιες του Λονδινου αν καταλαβα καλα) και δοκιμασαμε ενα πολυ καλο fast food φαγητο εργατικης ταξης ονομαζομενο "πιτα και πουρες", το οποιο μας αρεσε τρομερα, πρωτον γιατι ηταν οντως κατι παραδοσιακο και δεν υπηρχε ιχνος ισπανου ή αλλου τουριστα τριγυρω και δευτερον γιατι ηταν πολυ νοστιμο και διαφορετικο και η καλη κυριουλα που μας το σερβιρε μας αποκαλεσε darling :)

Δεν ειναι απλα μια φωτογραφια του Big Ben. Ειναι η πρωτη φωτογραφια του ποντικιου στο Λονδινο!

Το δωματιο μας στο hostel ηταν σαν κελι φυλακης αλλα δε γκρινιαξαμε ιδιαιτερα, ηταν σχετικα καλη τοποθεσια και αρκετα καθαρο. Για το κρυο να μην τα ξαναλεμε, οχι ομως οτι ηταν και τοσο τρομερο οσο την προηγουμενη φορα (ιδιως στο Λονδινο γιατι στο Κολτσεστερ τα ειδαμε ολα), γενικα ειμασταν τυχερες και πεσαμε σε μερες που για Αγγλια θεωρουνται "καλες". Γλυτωσαμε το τροχαιο στο τσακ κανα δυο φορες, τι κι αν μας λεγανε και μας ξαναλεγανε look left, εκει εμεις, στο right!

Δεν ειναι ενα οποιοδηποτε βιβλιοπωλειο...ειναι το βιβλιοπωλειο του Hugh Grant στην ταινια Notting Hill! Απλα ετυχε να περασουμε, μη νομιζετε οτι το ψαχναμε με τις ωρες (να σωσω λιγη αξιοπρεπεια) και βασικα ειναι γαματο μαγαζακι

Μετα φυγαμε απο την πρωτευουσα για Colchester ή για να ειμαστε πιο σαφεις για Wivenhoe, ενα χωριουδακι εξω απο το Colchester. Δε λεω, ωραια η αγγλικη εξοχη με την ησυχια της και το πρασινο της αλλα ΠΟΛΥ κρυο! Και μια ομιχλη, να ακριβως οπως την περιεγραφε εδω ο Κωστης. Οι Αγγλιδες παντως ειναι τα πιο θαραλλεα πλασματα που εχω συναντησει. Οπως και να το κανεις, το να βγεις στους μειον 4 με τιραντακι, μινι, πεδιλο και χωρις καλτσον θελει κοτσια. Μπραβο κοριτσια, ευγε, δειξτε κρεας κι ας ειναι και μελανιασμενο απο το κρυο!! Εμεις παλι σαν τις γιαγιαδες, κασκολ, σαλι, σκουφο, γαντια, κανα δυο τρια πουλοβερ, διπλες καλτσες...κατι μου λεει οτι γιαυτο δε ριξαμε γκομενο ;)

Συγνωμη αλλα ειναι ονομα αυτο για pub!??!?! Αλογο και γαμπρος;; Ας μου εξηγησει καποιος τη λογικη τους!

Eindhoven

Και για επιδορπιο ειπα να περασω και μια βολτα απο Ολλανδια αλλα χωρις το τριο αυτη τη φορα, μονη. Εδω να διαμαρτυρηθω εντονως οτι δε γινεται μονο και μονο επειδη κοιμηθηκες σαν ζωο στο αεροπλανο να νομιζεις οτι κατεβηκες Eindhoven και να σε εχουν κατεβασει Charleroi (Βελγιο) λογω ομιχλης και κανεις να μην σου εχει πει τιποτα!!! Παλι καλα που δεν βρεθηκα να ψαχνω τον Αλβαρ σε τιποτα Βρυξελες και να αναρωτιεμαι γιατι με εστησε! Ντροπη. Επισης να δηλωσω το σεβασμο και για τους Ολλανδους γιατι παει στο διαολο να κανεις χιλιομετρα με το ποδηλατο καθε μερα αλλα να τα κανεις και με τετοιο ψοφοκρυο;; Respect! Εμενα 20 λεπτα με αναγκασανε να κανω και οταν μιλαμε με πονεσε ολο το κορμι... αλλα ετσι τρωνε ολη μερα τηγανητες κροκετες, τηγανητο ψαρι, τηγανητες πατατες με μαγιονεζα (μυριζει τηγανιλα παντου) και παραμενουν λεπτοι και υγιεις. Μαγκια τους. Ωραια θα ηταν να οργανωνοταν και στη Βαρκελωνη ετσι και να πηγαιναμε παντου με ποδηλατα, εδω που δεν εχουμε και τοσο κρυο. Αλλα δε φτανουν μονο κανα δυο ποδηλατοδρομοι, πρεπει να μαθουν και οι οδηγοι να σε σεβονται. Τελος παντων, μεγαλη κουβεντα, αλλη φορα.

Αυτοματο μηχανημα αναληψης κροκετων!

Στην ουρα για τηγανητο ψαρι

"Χμ, αυτες οι τηγανητες πατατες με μαγιονεζα καλες φαινονται, να χτυπαγα μια μεριδα διακριτικα..."

Αυτα τα ωραια. Αντε και του χρονου αλλου :)

Υ.Γ: Βραβειο καλυτερου συνταξιδιωτη στην Αννα τζουνιορ. Δεν γκρινιαξε ουτε λεπτο, υπομονετικη, πολυυυ βολικος ανθρωπος, καταφερε να ανεχτει με τρομερη ευγενεια τις υστεριες δικες μου και Νικης και αντιμετωπισε τα παντα με χιουμορ, ακομα και οταν την δουλευα για μερες που ζητησε να της βαλουν potatoes στο σαντουιτς! Απο εδω και περα θα την παιρνω παντα μαζι μου στα ταξιδια!!

Υ.Γ2: Φιλια στον κυριο Πετρελη που τον πετυχαμε στο ασχετο στο μετρο! Η πλεον κουφη συναντηση!! "Σου βαζω εικοσι με αριστα το δεκα"! Μικρος που ειναι ο κοσμος...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Γεια σας αγαπημενοι μου φιλοι και πιστοι αναγνωστες!!! Σας ευχαριστω πολυ για τα χρονια σας πολλα, μου ζεσταινετε την καρδια εδω στα κρυα που ειμαι. Ανυπομονω να γυρισω να σας τα πω με λεπτομερειες!! (ενταξει, δεν ανυπομονω ακριβως γιατι περναμε φανταστικα αλλα ολα τα ωραια πραγματα καποτε τελειωνουν).

Χρωσταω ηλεκτρονικο κερασμα, φιλιαααααα!!!!

Σκηνη στο λεωφορειο

Ειχα πει θα φυγω (αυριο βασικα) ομως σημερα επεσα σε μια συζητηση στο λεωφορειο που με συγκινησε.

Μπαινουν δυο αντρες, κλασικη και γνωστη φιγουρα, αστεγοι, απλυτοι, με βλεμμα χαμενο απο τα ναρκωτικα. Κουβαλανε ενα κασετοφωνο και κανουν φασαρια μιλωντας ο ενας στον αλλον δυνατα και μπερδεμενα, παραπατανε και πεφτουν πανω στα καθισματα με το που ξεκιναει το λεωφορειο. Μια κυρια με ενα καροτσακι λεει κατι (σχετικα χαμηλοφωνα και ευγενικα) για να χαμηλωσουν τη μουσικη επειδη το μωρο κοιμαται αλλα αυτοι στον κοσμο τους. Μεχρι που ο ενας απο τους δυο αντιλαμβανεται τα νοηματα της κυριας. Κλεινει αμεσως τη μουσικη και ζηταει πολλες φορες συγνωμη, μπερδεμενα λογια αλλα χωρις κανενα ιχνος ειρωνιας. "Συγχωρεστε μας, στα αληθεια δεν ειχαμε καταλαβει οτι υπηρχε καροτσακι με μωρο, η μουσικη μπορει να περιμενει, το μωρο εχει προτεραιοτητα, οταν ενα μωρο κοιμαται σεβασμος απολυτος, πρεπει να το σεβομαστε γιατι το μωρο ειναι τα παντα, ειναι η ζωη η ιδια, ειναι το μελλον"

Φιλοσοφιες ζωης απο ανθρωπους διχως μελλον.

London calling

Τις επομενες μερες θα ειμαι ταξιδακι γιαυτο μην ακουσω γκρινιες οτι χαθηκα, λιγη υπομονη και θα επανελθω με φωτογραφιες απο το κρυο Λονδινο και τις περιπετειες του τριο-Στουτζες (me, Νικη, Αννα jr.) στην πρωτη του ομαδικη εξορμηση στην Ευρωπη. Εχω αγχωθει λιγο με το κρυο που με περιμενει γιατι εγω γενικα οταν κρυωνω γινομαι πολυ γκρινιαρα και θυμαμαι οτι η πιο εντονη αναμνηση απο την προηγουμενη φορα που πηγα Λονδινο ηταν το τσουχτερο κρυο που τραβηξαμε (και το οτι ολα ηταν πολυ ακριβα και καταληγαμε να κοιταμε με πεινασμενο βλεμα εξω απο τα παραθυρα των εστιατοριων τους αλλους να τρωνε μεσα στη ζεστη, σαν το κοριτσακι με τα σπιρτα ενα πραμα).

Δεν εχει σημασια, αυτη τη φορα θα ειναι διαφορετικα. Θα παω προετοιμασμενη για το χειροτερο, που σημαινει ορειβατικος εξοπλισμος αντιστοιχος με αποστολη στα Ιμαλάϊα, και θα εχω και την καταλληλη παρεα ωστε να ζεσταθω απο τα πολλα γελια :)

Kisses!