Τωρα θα μου πειτε που και ποιο ειναι το σπιτι μου. Ελα μου ντε! Ουτε κι εγω ξερω τελικα που νιωθω πιο σπιτι μου. Το μονο που ξερω ειναι οτι γυρισα με εναν τρομερο ενθουσιασμο να δω την αγαπημενη μου Βαρκελωνη και δεν την χορταινω! Βαλε με σε ενα λεωφορειο να κανω βολτες και δεν θελω να φτασει η σταση μου. Χαζευω τους τουριστες, τα απιστευτα κτιρια, την κινηση στα μαγαζια, τον ουρανο που ειναι παντα γαλανος, τους φαρδυς δρομους που οδηγουν στη θαλασσα και το ανοιχτο πεδιο που κοιτας και ανοιγει η ψυχη σου. Τι κριμα να μην εχω γεννηθει ισπανιδα και να μπορουσα να μεινω εδω χωρις δευτερη σκεψη. Ελα ομως που με τραβαει η πατριδα οταν ειμαι καιρο μακρυα και με πνιγει ο "νοστος του γυρισμου" (κατι μου εμεινε απο την Οδυσσεια τελικα).
Εντωμεταξυ εχω πηξει στη δουλεια, ποιά βδομαδα προσαρμογης και βλακειες, τοση δουλεια ουτε να παρω ανασα και να δειξω τις φωτογραφιες και το κασκολ μου στους αλλους δεν εχω προλαβει. Για να φαω τα μελομακαρονα δηλαδη προλαβα αλλα ας οψεται ο Jaume στο γραφειο που βοηθησε στο ξεκαθαρισμα. Γραφτηκα και σε δυο εργαστηρια σε ενα πολιτιστικο κεντρο, το ενα ειναι μαροκινη κουζινα και το αλλο γιαπωνεζικη κουζινα, αρχιζω τελη γεναρη, θα παρω και την φωτογραφικη μαζι και θα σας ποσταρω τις συνταγες που θα μαθαινω βημα-βημα. Πουτ δε κοτς νταουν αλα γιαπωνεζικα (πουτ δε σουσι νταουν;)
Καληνυχτα μου.
11 comments:
Welcome back!
Καλέ τι να τα κάνεις τα μαθήματα μαγειρικής-πάρε το βιβλίο με τις φωτογραφίες και γίνε μια αυτοδίδακτη μαροκινή Βέφα. Δε πιστεύω να έχει κανένα hot Μαροκινό μάγειρα-instructor (γιατί τότε τη δικαιολογώ τη δίψα για μάθηση)?
Kisses!
kalitera na ma8eis esi stous Ispanous na plekouune.
Εσύ Ζούρη, πολύ διάβολος είσαι. Όλους τους πειράζεις.
Κι αυτό τι όνοαμ είναι; Γιαπωνέζικο;
Εγώ κάτι άλλο ήθελα να ρωτήσω την Άννα. Δε με λες, κοκόνα μου, αυτή η Βαρκελώνη, την λένε έτσι γιατί το μέρος είναι βαρκό; Ξέρεις γιατί σε ρώτάω; Στη Μεγάλη του Γένους, ο καθηγητής μας, ο κύριος Ζαχαριάδης, ο Κωνσταντίνος, που μας έκανε ιστορία, μας είχε πει πως αυτήν την πόλη ο Οδυσσέας την ίδρυσε. Λέω λοιπόν, αφού την ίδρυσε ο Οδυσσέας, το όνομά της ελληνικό θα είναι. Γι αυτό σε ρώτάω.
Δυστυχως Συκια μου, μαλλον κοπελα μαγειρας ειναι στην Μαροκινη κουζινα (πανε τα ονειρα, πανε οι ελπιδες μου), στη Γιαπωνεζικη πρεπει να ειναι αντρας αλλα δεν εχουν και τοοοσο καλη φημη οι γιαπωνεζοι lovers ωστε να τρεφω ελπιδες :ΡΡΡ
Ζουρι, καλα στην ειπε η θειτσα, σταματα να κοροιδευεις γιατι δεν εχει κασκολ ουτε για σενα στο τελος!
Κυρια Δικη μου, τωρα τι να σου πω, με εβαλες σε σκεψεις. Να ρωτησω μισο λεπτο την αδερφη μου την ιστορικο να σου απαντησω επιστημονικα. Παντως θαλασσα εχει, αρα αυτοματα συνεπαγεται οτι πιθανοτατα να περασε κι απο εδω ο Οδυσσεας (οπου θαλασσα και ελληνας). Αλλα μαλλον το πλεκτο της Πηνελοπης τον τραβηξε πισω (να δω εμενα αν θα τραβηξει κανεναν το πλεκτο)
Για την μαροκινή κουζίνα δεν ψήνομαι. Για την γιαπωνέζικη όμως… περιμένω photos και tips. Α, δεν θυμάμαι να σου το έχω πει ξανά, αλλά μου αρέσουν πολύ οι photos σου (άσχετο).
Άννα, κατενθουσιασμένη ακόμα από το 1ο μου ταξίδι στη Βαρκελόνη, αν και συμπληρώθηκαν 10 μέρες από τότε που γύρισα, άρχισα να "τριγυρίζω" στο blog σου -το οποίο ανακάλυψα ψάχνοντας στο google για το "χρόνια και χρόνια" (βλ. και comment στο σχετικό post). Κι επειδή νιώθω λίγο άσχημα να διαβάζω λίγο πολύ ανώνυμα -κι επειδή mail σου δεν βρίσκω-, σε παραπέμπω για συνοπτικές info.. σε ένα μικρό website παλιάς μεταπτ. εργασίας μου μιας και δεν έχω blog ούτε καν προσωπική ιστοσελίδα.
http://ct-green.ct.aegean.gr/~ctm03019/project-stud.html
Νά'σαι και να περνάς καλά στην όμορφη Catalunya,
maru
feel free, αν μπορείς, να σβήσεις το σχετικό comment
maru σε ευχαριστω πολυ για την επισκεψη, εννοειται δεν προκειται να σβησω το σχολιο σου! Μα γιατι αλλωστε, χαιρομαι να μου αφηνουν σχολια. Να περνας οποτε θελεις απο εδω, χαιρομαι που σου αρεσε τοσο η Βαρκελωνη και που σε "εντυπωσιασε" εξισου το χρονια και χρονια!! :D
(παρεπιπτοντως το μεταπτυχιακο σου και η εργασια σου φαινονται πολυ ενδιαφεροντα!! ακομα δεν το διαβασα ολο αλλα εμεινα με την απορια να δω τι ειναι αυτη η Ευσαπια :)
(ευχαριστω Νικολα! :$)
Μικρή μου καλή Χρονιά!
Ξέρεις τι μου θύμισες? Ένα τραγουδάκι... λέγεται όμορφη πολή, είναι απο Ψόφιους Κοριούς και πάει κάπως έτσι..
"Όμορφη πόλη με μια σκέψη την ώρα μας περνάμε...
Πώς να φύγουμε απο εδώ και ας είναι πίσω να γυρνάμε..."
Καλημερα Ka8y μου, μολις εβαλα να κατεβασω το τραγουδακι γιατι δεν ειμαι σιγουρη οτι το ξερω, παντως απο οτι βλεπω μου ταιριαζει απολυτα!!
Thanks great blogg post
Post a Comment