Ο ανθρωπος που γυρισε απο το κρυο

...αλλα τα περασε τελεια! :)

Ολα τα ειδαμε, μεσα σε τεσσερις μερες επισκεφτηκαμε τα παντα, ουτε κι εγω ξερω πως προλαβαμε. Μουσεια, αξιοθεατα, βολτες, θεατρο... Αυτο που μας εντυπωσιασε πρωτα απο ολα και τις τρεις ηταν το μιουζικαλ, το Φαντασμα της Οπερας, καταπληκτικα σκηνικα, καταπληκτικη μουσικη, ολα απιθανα, μονο και μονο γιαυτο αξιζε τον κοπο να παμε. Βεβαια μαζι με μενα ειχε πεταχτει στο Λονδινο και η μιση Βαρκελωνη (ισως και ολοκληρη) βαρεθηκα να ακουω καταλανικα και ισπανικα τριγυρω! Απο μουσεια, το Tate Modern εμενα προσωπικα με αφησε αρκετα αδιαφορη, αποφασισα οτι δε μου αρεσει η τοοοσο μοντερνα τεχνη, το μονο του καλο ηταν η καφετερια στον τελευταιο οροφο με υπεροχη θεα!! Αφου απο το τοσο που λεγαμε και ξαναλεγαμε με τη Νικη "οταν παμε στο Tate να πιουμε καφε" η καημενη η Αννα που δεν ηξερε οτι ειναι μουσειο νομιζε οτι ηταν καμια διασημη καφετερια!!

Στο Camden


Σας ορκιζομαι οτι μια τετοια ζακετα οπως τη μεσαια τη μπλε εχει η μανα μου απο τα νιατα της! Α ρε μανα, ντυμενη και σε μοδα Camden!

Το Camden Town δυστυχως δεν το εκμεταλλευτηκαμε αρκετα, πηγαμε την πρωτη μερα και λιγο το οτι χαθηκαμε απο τα τοσα πραγματα που ειχε να δεις, λιγο το οτι λεγαμε "απο την πρωτη μερα να αρχισουμε ψωνια δε λεει" δεν αγορασαμε τιποτα και το μετανιωσαμε μετα. Το μονο που καναμε ηταν να φαμε εκει διαφορα παραδοσιακα αγγλικα φαγητα (κινεζικο, μεξικανικο κλπ).



Και μια και μιλαμε για παραδοσιακο Αγγλικο φαγητο (χωρις πλακα αυτη τη φορα) πεταχτηκαμε στο East End (απο τις φτωχες συνοικιες του Λονδινου αν καταλαβα καλα) και δοκιμασαμε ενα πολυ καλο fast food φαγητο εργατικης ταξης ονομαζομενο "πιτα και πουρες", το οποιο μας αρεσε τρομερα, πρωτον γιατι ηταν οντως κατι παραδοσιακο και δεν υπηρχε ιχνος ισπανου ή αλλου τουριστα τριγυρω και δευτερον γιατι ηταν πολυ νοστιμο και διαφορετικο και η καλη κυριουλα που μας το σερβιρε μας αποκαλεσε darling :)

Δεν ειναι απλα μια φωτογραφια του Big Ben. Ειναι η πρωτη φωτογραφια του ποντικιου στο Λονδινο!

Το δωματιο μας στο hostel ηταν σαν κελι φυλακης αλλα δε γκρινιαξαμε ιδιαιτερα, ηταν σχετικα καλη τοποθεσια και αρκετα καθαρο. Για το κρυο να μην τα ξαναλεμε, οχι ομως οτι ηταν και τοσο τρομερο οσο την προηγουμενη φορα (ιδιως στο Λονδινο γιατι στο Κολτσεστερ τα ειδαμε ολα), γενικα ειμασταν τυχερες και πεσαμε σε μερες που για Αγγλια θεωρουνται "καλες". Γλυτωσαμε το τροχαιο στο τσακ κανα δυο φορες, τι κι αν μας λεγανε και μας ξαναλεγανε look left, εκει εμεις, στο right!

Δεν ειναι ενα οποιοδηποτε βιβλιοπωλειο...ειναι το βιβλιοπωλειο του Hugh Grant στην ταινια Notting Hill! Απλα ετυχε να περασουμε, μη νομιζετε οτι το ψαχναμε με τις ωρες (να σωσω λιγη αξιοπρεπεια) και βασικα ειναι γαματο μαγαζακι

Μετα φυγαμε απο την πρωτευουσα για Colchester ή για να ειμαστε πιο σαφεις για Wivenhoe, ενα χωριουδακι εξω απο το Colchester. Δε λεω, ωραια η αγγλικη εξοχη με την ησυχια της και το πρασινο της αλλα ΠΟΛΥ κρυο! Και μια ομιχλη, να ακριβως οπως την περιεγραφε εδω ο Κωστης. Οι Αγγλιδες παντως ειναι τα πιο θαραλλεα πλασματα που εχω συναντησει. Οπως και να το κανεις, το να βγεις στους μειον 4 με τιραντακι, μινι, πεδιλο και χωρις καλτσον θελει κοτσια. Μπραβο κοριτσια, ευγε, δειξτε κρεας κι ας ειναι και μελανιασμενο απο το κρυο!! Εμεις παλι σαν τις γιαγιαδες, κασκολ, σαλι, σκουφο, γαντια, κανα δυο τρια πουλοβερ, διπλες καλτσες...κατι μου λεει οτι γιαυτο δε ριξαμε γκομενο ;)

Συγνωμη αλλα ειναι ονομα αυτο για pub!??!?! Αλογο και γαμπρος;; Ας μου εξηγησει καποιος τη λογικη τους!

Eindhoven

Και για επιδορπιο ειπα να περασω και μια βολτα απο Ολλανδια αλλα χωρις το τριο αυτη τη φορα, μονη. Εδω να διαμαρτυρηθω εντονως οτι δε γινεται μονο και μονο επειδη κοιμηθηκες σαν ζωο στο αεροπλανο να νομιζεις οτι κατεβηκες Eindhoven και να σε εχουν κατεβασει Charleroi (Βελγιο) λογω ομιχλης και κανεις να μην σου εχει πει τιποτα!!! Παλι καλα που δεν βρεθηκα να ψαχνω τον Αλβαρ σε τιποτα Βρυξελες και να αναρωτιεμαι γιατι με εστησε! Ντροπη. Επισης να δηλωσω το σεβασμο και για τους Ολλανδους γιατι παει στο διαολο να κανεις χιλιομετρα με το ποδηλατο καθε μερα αλλα να τα κανεις και με τετοιο ψοφοκρυο;; Respect! Εμενα 20 λεπτα με αναγκασανε να κανω και οταν μιλαμε με πονεσε ολο το κορμι... αλλα ετσι τρωνε ολη μερα τηγανητες κροκετες, τηγανητο ψαρι, τηγανητες πατατες με μαγιονεζα (μυριζει τηγανιλα παντου) και παραμενουν λεπτοι και υγιεις. Μαγκια τους. Ωραια θα ηταν να οργανωνοταν και στη Βαρκελωνη ετσι και να πηγαιναμε παντου με ποδηλατα, εδω που δεν εχουμε και τοσο κρυο. Αλλα δε φτανουν μονο κανα δυο ποδηλατοδρομοι, πρεπει να μαθουν και οι οδηγοι να σε σεβονται. Τελος παντων, μεγαλη κουβεντα, αλλη φορα.

Αυτοματο μηχανημα αναληψης κροκετων!

Στην ουρα για τηγανητο ψαρι

"Χμ, αυτες οι τηγανητες πατατες με μαγιονεζα καλες φαινονται, να χτυπαγα μια μεριδα διακριτικα..."

Αυτα τα ωραια. Αντε και του χρονου αλλου :)

Υ.Γ: Βραβειο καλυτερου συνταξιδιωτη στην Αννα τζουνιορ. Δεν γκρινιαξε ουτε λεπτο, υπομονετικη, πολυυυ βολικος ανθρωπος, καταφερε να ανεχτει με τρομερη ευγενεια τις υστεριες δικες μου και Νικης και αντιμετωπισε τα παντα με χιουμορ, ακομα και οταν την δουλευα για μερες που ζητησε να της βαλουν potatoes στο σαντουιτς! Απο εδω και περα θα την παιρνω παντα μαζι μου στα ταξιδια!!

Υ.Γ2: Φιλια στον κυριο Πετρελη που τον πετυχαμε στο ασχετο στο μετρο! Η πλεον κουφη συναντηση!! "Σου βαζω εικοσι με αριστα το δεκα"! Μικρος που ειναι ο κοσμος...