Νοσταλγια

"Περιεργη η νοσταλγια ε; ...γιατι το να νοσταλγεις δεν ειναι απο μονο του ασχημο, σημαινει πως σου εχουν συμβει ομορφα πραγματα και σου λειπουν πολυ. Εγω για παραδειγμα δεν νοσταλγω τιποτα γιατι ποτε δεν μου συνεβησε τιποτα τοσο ομορφο ωστε να μου λειπει τοσο... αυτο κι αν ειναι πουστια... Μπορεις να νοσταλγεις κατι που ακομα δεν σου εχει συμβει; Γιατι εμενα καμια φορα μου τυχαινει... μου τυχαινει να φανταζομαι το πως θα ειναι τα πραγματα... οι αντρες για παραδειγμα... η ζωη γενικα. Και μετα στενοχωριεμαι οταν σκεφτομαι το ομορφα που θα ηταν... γιατι θα ηταν πανεμορφα... στ'αληθεια, πανεμορφα... Και μετα οταν το σκεφτομαι με πιανει νοσταλγια... γιατι θα ηταν τοσο ομορφα... Κι οταν συνειδητοποιω οτι ακομα δεν συνεβησαν κι ισως να μη συμβουν ποτε στενοχωριεμαι τοσο πολυ... αλλα ειναι μια θλιψη προκαταβολικη, οπως η εγγυηση που δινεις οταν νοικιαζεις ενα σπιτι αλλα με θλιψη, την βαζεις προκαταβολικα γιατι στην τελικη ξερεις πως θα καταληξεις να τη χρησιμοποιησεις"

(απο την ταινια Princesas, η σκηνη εδω)

Η αχρηστη πληροφορια της ημερας

Διαβαζω στο blog του Kirai οτι οι γιαπωνεζοι (τι περιεργο) εχουν μεγαλη αγαπη στις μηχανες γνωστες και ως Rube Goldberg machines. Προκειται για αυτα τα εντελως αχρηστα κατασκευασματα που κανουν την πιο απλη δουλεια (πχ να σπασουν ενα αυγο) με τον πλεον ασχετο, εμμεσο και οσο πιο περιπλοκο τροπο γινεται. Ενα παραδειγμα μπορειτε να δειτε στο video εδω. Και θυμηθηκα λοιπον, οτι τετοιες μηχανουλες προσπαθουσες να κατασκευασεις σε ενα παιχνιδι για PC παλιο που λεγοταν "TIM: The Incredible Machine", κι ηταν απο τα πρωτα -και μοναδικα- παιχνιδια που ειχα παθει εξαρτηση. Αναρωτιεμαι αν το ξερει κανεις σας, αν σας βρισκεται ευκαιρο στειλτε το κι απο δω!

Ελπιζω να μην παθατε το ιδιο...

(made by Niki, αφου δεν την σκοτωσα στην κουνια οταν ηταν μωρο καλα να παθω)

E οχι!!!

Update 2: Επειδη εγινε λιγο ντορος και με το δικο μου ποστ....

α) Το βιντεο ανεβηκε αρα δεν εχει νοημα το παρακατω.
β) Δε με νοιαζει αν καποιος γραφει ανωνυμα, ας κανει οτι θελει αλλα ας μην το κανει τρομερο θεμα με τα δικαιωματα περι ανωνυμιας του, δεν ειμαστε στα δικαστηρια, το παραπηραν σοβαρα μερικοι
γ) Θεωρω και θα συνεχισω να θεωρω ορισμενες συμπεριφορες ψωνιστικες αλλα φυσικα τα συγκεκριμενα ατομα δεν τα ξερω προσωπικα για να εκφερω ολοκληρωμενη γνωμη, συγνωμη αν σας εθιξα.
δ) Εχουν δικαιωμα (;) οσοι δε γουσταρουν να βγουνε απο τα βιντεο και τις φωτογραφιες που δημοσιευονται. Ή τελος παντων, ακομα και αν δεν το εχουν νομικα ας βγουνε για να μη μας ζαλιζουν.

Αυτο το ρημαδι το βιντεο το περιμεναμε πως και πως, ιδιως εμεις που δεν μπορεσαμε να παμε στο παρτυ. Κι ερχονται τωρα κατι υστερικοι περιεργοι και μας το χαλανε. Φτου σας! Χεστηκαμε για τη φατσα σας. Εμεις τα αλλα παιδια θελαμε να δουμε, τα φιλαρακια μας, την γενικη ατμοσφαιρα, ατομα που τοσο καιρο μιλαμε και νιωθουμε δικους μας ανθρωπους να περνανε καλα και να διασκεδαζουν. Τι παρανοιες ειναι αυτες; Περπατατε στο δρομο και βλεπετε παπαρατσι στους γιαπωνεζους τουριστες με τις καμερες; Στο διαολο με την ανωνυμια σας, κρυφτειτε πισω απο τα nicks αν θελετε ή ακομα καλυτερα κρυφτειτε σπιτια σας αν σας πειραζει να σας δουν δημοσιως αλλα μη μας το χαλατε στους υπολοιπους.

Σχολια στο ποστ των nylon.gr που προβλεπεται να αναψει για τα καλα η συζητηση.


Update: Το βιντεο ανεβηκε! Τρεχω να δω :)

Μιαμ!!

Εσεις μπορει να φαγατε μαγειριτσες και κοκορετσια αλλα εγω τη μηλοπιτα της μαμας μου παρεα με ενα ζεστο καφε δεν τα αλλαζω με τιποτα!



* Τελικα ειμαι πολυ ζηλιαρα!




Καλη επιστροφη στους ξενιτεμενους και προσοχη στο δρομο!!

Σματς!

Ενα μεγαααααλο φιλι στον κυριο με τις τιραντες, για τη βοηθεια του με τα γαμ%^$#@ τα css στο καινουριο template και κυριως για την υπομονη του μαζι μου που τα παραταω με το παραμικρο. Ακομα μενει δουλεια αλλα τα πολλα εγιναν.

Και δε με νοιαζει καθολου αν ειναι aggresive ή κουραστικο, εμενα μου αρεσει, το αλλο το βαρεθηκα!

:)

Gotan Project

Γιατι αργησα τοσο να τους ανακαλυψω;
Δεν ειμαι σιγουρη αν ηταν η Αλεξ ή η vi που μου πρωτοεστειλε τραγουδι τους αλλα αυτα τα κομματια τανγκο mix με ξετρελαναν.

thanks girls :)





* Ακουγωντας το "Queremos paz"

Οχι, ΔΕΝ ημουν εκει!

Οχι, ΔΕΝ ηθελα να γνωρισω κανεναν σας, ειστε ολοι σας αθεοι και ασεβεις να κανετε παρτυ Μεγαλη Τεταρτη, ντροπη σας αντιχριστοι, φτου σας, σας μισω ολους, χαιρομαι που δεν σας γνωρισα, στα διαλα ολοι!!

Οχι, ΔΕΝ τα πηρα με την τυχη μου που εφευγα στις 18 απο Αθηνα και το παρτυ το κανονισατε για 19.

Οχι, ΔΕΝ ηρθα τρεχοντας σημερα να διαβασω τις ανταποκρισεις απο τη χτεσινη βραδυα.

Οχι, ΔΕΝ ζηλεψα καθολου μα καθολου μα καθολου που ακουω πως τα περασατε φοβερα.

Οχι, ΔΕΝ θα σχολιασω σε κανενα απο τα ποστ σας με εκφρασεις του στυλ "κλαψ!", "σνιφ", "γαμωτο", "θελω κι εγω", "τι κριμα" και λοιπα, θα απεχω επιδεικτικα και με το κεφαλι ψηλα.

Οχι, ΔΕΝ θα κατσω να σκασω. Εσεις χασατε, εμενα θα μου μεινει η αυρα του αγνωστου ενω εσεις εχετε ηδη αρχισει να ξενερωνετε σιγουρα ο ενας με τα μουτρα του αλλου!

Γκρρρρρρρρ!!!!!!!

Τι γρηγορα που περασε ομως :(

Επειδη το να σου γραψουν κατι τοσο ομορφο και να σε κανουν να νιωσεις τοσο ξεχωριστη δε μου συμβαινει και πολυ συχνα....

... διαβαστε κι αυτο απο μια ψυχη που αγαπαω σαν αδερφη μου.


Σ'ευχαριστω που με ανεχεσαι μικρη (και ιδιως με το γκρινιαρα που εχω γινει τελευταια :)

Το party

Εγω δυστυχως το εχασα για λιγο. Αλλα ολοι οι υπολοιποι περαστε μια βολτα, γελιο θα εχει.

Αχ και να 'μουν εκει...

(φοβερη φωτογραφια, δυστυχως οχι δικια μου)

Δευτερα.... ε και;;

Τελικα ο ανθρωπος (= εγω) δεν χρειαζεται και πολλα για να ειναι ευτυχισμενος. Φτανει μονο:

- μια ανοιξιατικη λιακαδα
- μια χαλαρη μερα στο γραφειο, οπου ξεμπερδεψες πολυ πιο ευκολα απο οτι νομιζες με κατι που σε αγχωνε
- ενας καφες με την παρεα και κουτσομπολιο
- ενα ταξιδι συναντησης με αγαπημενα προσωπα στον οριζοντα

... και νατο το χαμογελο ευτυχιας πως βγαινει! Τι κι αν ειναι προσωρινο; Ετσι ερχονται και φευγουν αυτα, καλο ειναι οσο κραταει :)

Some movies

Εχω καιρο που τις ειδα τις πιο πολλες αλλα ολο ελεγα θα γραψω καποια στιγμη και αστο για αυριο και συσσωρευτηκαν.

V for Vendetta : Απιθανη ταινια! Μου αρεσε πολυ. Ερμηνειες, ιστορια, σκηνικα, εφε, μουσικη, ιδεες, τα παντα. Δεν με κουρασε ουτε στιγμη, ημουν μεχρι το τελος να παρακολουθω καθε σκηνη με αφοσιωση. Εχω ακουσει και δει διαφορα σχολια, το πιο ηλιθιο απο ολα το οτι δικαιολογει τους τρομοκρατες. Καμια σχεση. Απλα η γραμμη αναμεσα στον τρομοκρατη και στον επαναστατη ειναι μερικες φορες λεπτη. Το σημαντικο παντως ειναι αυτο, οτι δινει να σκεφτεις διαφορα. Και πως δεν ειναι μια ταινια "επιστημονικης φαντασιας" οπως ισως θα μπορουσε να χαρακτηριστει το Matrix, κακως χαρακτηριζεται αν χαρακτηριζεται ετσι για ενα δυο στοιχεια που μπορει να εχει. Οσα λεει εχουν συμβει κατα καποιο τροπο κατα καιρους και μπορει πολυ ευκολα να ξανασυμβουν. Και φυσικα η ερμηνεια της Natalie και η μεταμορφωση της Evey σιγα σιγα απο φοβισμενο κοριτσακι σε αγωνιστρια ειναι απαιχτη. Αλλα και ο "V"- Hugo Weaving ειναι πολυ επιβλητικος, εχει εναν απιστευτο αερα παροτι κρυμενος πισω απο τη μασκα και με μονο "οπλο" την -απαιχτη- φωνη του. Κι οτι στην αρχη μου φαινοταν πως θα ηταν αταιριαχτο κινηματογραφικο ζευγαρι αυτος με τη Ναταλιε, αλλα εδεσαν πολυ καλα. 4,5 αστερακια απο μενα.

Transamerica : Η ιστορια μιας γυναικας παγιδευμενης στο σωμα ενος αντρα και ενος road-trip με τον γιο που δεν ηξερε οτι εχει και που θα την αλλαξει. Η ιστορια ενος transexual και των δυσκολιων αποδοχης απο τους γυρω της αλλα οχι απο την κωμικη μερια της, ειναι αρκετα δραματικη και η Bree σου δινει την εικονα ενος πραγματικα δυστυχισμενου ανθρωπου, που το μονο που θελει ειναι να περασει απαρατηρητη και ο σεβασμος των δικων της ανθρωπων. Σε μερικα σημεια κατα τη διαρκεια του ταξιδιου βαρεθηκα λιγο, νομιζω οτι χανει λιγο απο τη ροη της, ειναι παραπανω αργη απο οτι θα επρεπε και δεν χρειαζοταν. Κατα τα αλλα ειναι αξιολογη και "γλυκια", και η Felicity παιζει πολυ καλα, δεν ειδα την ερμηνεια της Reece αλλα νομιζω πως το Οσκαρ επρεπε να παει εδω. 3 αστερακια.

GoodNight and GoodLuck : Πολυ ωραια ατμοσφαιρα! Το ασπρομαυρο, οι σοβαροι και κουστουματοι δημοσιογραφοι μιας εποχης που η τηλεοραση ηταν πιο αυθεντικη και ειχε διαφορετικη δυναμη γιατι και το κοινο της εδινε διαφορετικη αξια, η αισθηση της jazz New York, τα κομματια φιλμ απο πραγματικες δικες που σε βαζουν στο κλιμα της εποχης και δενουν πολυ καλα με τα υπολοιπα σκηνικα. Νομιζω εκτος απο την ιστορια, που ειναι πολυ ενδιαφερουσα απο αποψη κριτικης για τη λογοκρισια και το "κυνηγι μαγισσων" του Μακαρθυ, και την ερμηνεια του πρωταγωνιστη που σκιζει, η σκηνοθεσια και η σκηνογραφια για μενα ειναι το καλυτερο. Μπραβο Γιωργακη! Χμμμ, ποσα αστερακια να της βαλω τωρα;

Syriana : "Everything is connected". Ενταξει, το οτι το πετρελαιο κρυβεται πισω απο ολα οσα συμβαινουν στη μεση ανατολη ειναι ευκολο να το πεις και μπορει να θεωρηθει γνωστο. Ομως εδω βλεπεις πως ακριβως συνδεονται ολα. Ειναι πολυ γρηγορη, δεν σου δινει χρονο να αφομιωσεις αυτα που βλεπεις, ιδιως για σχετικα ασχετους οπως εγω μπορει να φανει λιγο δυσκολη, αλλα παροτι μεχρι να φτασει το τελος εχεις ανακατεψει πεντε εξι διαφορετικες γλωσσες κι αλλες τοσες χωρες, τελικα καταλαβαινεις τι ειναι αυτο που λενε πως οι αμερικανοι κρυβονται πισω απο ολα. Αν και να πω εδω, πως συμφωνα με φιλο μου Ιρανο και οπως το βλεπουν οι "απο εκει", ισως οι Αμερικανοι δεν ειναι οι πιο "κακοι" αυτου του κοσμου... και ισως και οι Ευρωπαιοι να μην παμε τοσο "πισω" οσο θα θελαμε να νομιζουμε... για να μη βαλουμε στη μεση και τους Κινεζους και γινει το μπαχαλο. Και η ταινια δεν παει κοντρα στην κυβερνηση του Bush οπως ακουστηκε καπου. Νομιζω παει γενικα κοντρα σε ολες τις κυβερνησεις που εχουν ανακατευτει σε αυτο το πολεμο μεχρι θανατου για το πετρελαιο. Γενικα θα της βαλω 4 αστερακια γιατι αν και με δυσκολεψε εχω την εντυπωση πως με τη δευτερη φορα που θα την δω θα τα συνδεσω ολα πολυ καλυτερα. Και τελος παντων, δεν βλεπεις συχνα αμερικανικες ταινιες να επιτιθονται ετσι αμεσα στην αμερικανικη πολιτικη.

Ουφ! Κουραστηκα. Παω να δω καμια ταινια :)