Μπορει η Αρσεναλ να αντεξε εκπληκτικα κερδιζοντας μεχρι το 70κατι και παιζοντας μονο με δεκα...
Μπορει ο Henry να ειναι θεος...
Μπορει να ημασταν χεσμενοι και να ειχαμε παθει δεκατρια εγκεφαλικα μεχρι να μας σωσει ο Belletti (ή να πω ο Laarsson;) και να σφυριξει η ληξη...
Μπορει ο διαιτητης με μια ανευ προηγουμενων αποφαση να αλλαξε ολη τη ροη του παιχνιδιου (κι οχι οτι μας συνεφερε απαραιτητα η αποφαση του)...
... αλλα τελος παντων, εχει σημασια; Ειναι δικο μας! :)
(Αχ ρε Αντωνη καφρε, μην αφησεις τιποτα ορθιο στο Παρισι! τετοια πραγματα μια φορα τα ζεις, τυχερακια!)
Κι επειδη στο τελος θα με βγαλετε και φανατισμενη που εκλεισα τα σχολια μονο και μονο επειδη θελω να πανηγυρισω με την ησυχια μου και χωρις διαλογους/διαμαχες καφενειου περι διαιτητων και λοιπων.... γραψτε οτι θελετε και σκαστε! Ετσι κι αλλιως να μου την σπασετε κι αλλο αποκλειεται! Ειμαστε πια πρωταθλητες και τα γλεντια θα κρατησουν μερες!!
O le le, o la la, ser del Barça es el millor que hi ha!
1 comment:
ole ole barca!
δεν μας είπες αν βγήκες στους δρόμους να πανηγυρίσεις
Post a Comment