Παλι με ενα καφε στο χερι (δεν εχει φωτογραφια σημερα) και να προσπαθω να ηρεμησω (απο ποτε ηρεμει ο καφες;). Σε μια ωριτσα εχω μαθημα θεωριας και για οσους δεν με ξερουν ειναι απο τα λιγα πραγματα που μπορουν στα αληθεια να με αγχωσουν, το να πρεπει να μιλησω σε κοσμο, ξερω οτι δεν ειναι και το μεγαλυτερο προβλημα που μπορει να εχει κανεις σε αυτη τη ζωη, αλλα να, ντροπαλο κοριτσακι κι εγω βλεπεις (:-Ρ) σιχαινομαι να μιλαω σε κοινο. Γιαυτο κι εφυγα τρεχοντας απο τη σιγουρια του δημοσιου υπαλληλου και το καθηγητιλικι... ναι ναι, ξερω, κι ηρθα παλι στα παρομοια, αλλα τελος παντων, εδω δεν ειναι καθημερινο, ειναι λιγες ωρες και ελπιζω σιγα-σιγα να ξεπερασω την αγοραφοβια μου (ή μηπως ειναι φοβος σκηνης; παλι καλα δεν εγινα ηθοποιος!). Τουλαχιστον εδω δεν εχεις να κανεις και το διαιτητη στα κουτσουβελα και να τους στελνεις τιμωρια και εξω με απουσια, αφου οι μισοι ετσι κι αλλιως εξω θα ειναι να πινουν καφε σε κανενα κυλικειο... τους τυχερακιδες...
Εχω ξενερωσει πολυ και με πολλα τελευταια, ατομα και καταστασεις που με απασχολουσαν εδω και καιρο τωρα εχουν αρχισει να ξεθωριαζουν καπως, οχι απαραιτητα με δικη τους ευθυνη, αλλα σαν να ξεκαθαριζω μονη μου παλιες καταστασεις που γεμιζαν τα συρταρια στο μυαλο μου και ξανα απο την αρχη -ελπιζω- σε λιγο καιρο. Ισως φταει η ανοιξη, σιγουρα φταιει η ανοιξη! Πως οταν βγαζεις τα ανοιξιατικα κανεις και ενα ξεκαθαρισμα στα χειμωνιατικα πριν τα χωσεις ξανα στις ντουλαπες για του χρονου; Καπως ετσι.
Μαλλον καιρος να παω για ψωνια και να ανανεωσω την ντουλαπα μου ;)
9 comments:
η ανανέωση χρειάζεται παντού: στη ντουλάπα, στη διαθεσή μας, στη ψυχολογία μας... καλό είναι να πετάμε την σκαρταδούρα που και που!
Μετά από πολύ καιρό είμαι ξανά εδώ. Well τα ίδια σκέφτομαι και εγώ τελευταία. Μην σου πω πως και εγώ μάλλον έχω "ανοιξιατιστεί". Τεσπα να περνάς καλά την άνοιξη σου εκεί και όπως είπε και ο beatlus εύχομαι σε εσένα όσο και σε εμένα ένα καλο - καίρι.
Αυτό που λένε να φαντάζεσαι το κοινό με τα εσώρουχά τους δεν δουλεύει;
Πότε θα έρθει το καλοκαιράκι να αλλάξουν τα πάντα;
Πάλι πολλά θα γράψω... Αλλά με έχει πιάσει κι εμένα η άνοιξη και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στο γράψιμο. Και την Δευτέρα πρέπει να παρουσιάσω την πρόοδο του διδακτορικού.. Τέλος πάντων..
Πρώτο:
Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί.
Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία...
Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο».
Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βοτσαλάκια και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βοτσαλάκια κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές γέλασαν και απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο».
Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο».
Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλα το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές γέλασαν αυτή την φορά και απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο».
Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε το βάζο αυτό ότι αντιπροσωπεύει την ζωή σας.
Οι πέτρες είναι τα ποιο σημαντικά στην ζωή σας, τέτοια είναι η οικογένεια, ο σύντροφός σας, η υγεία σας, τα παιδιά σας, οι καλοί σας φίλοι.
Οι πέτρες αντιστοιχούν στα πιο σημαντικά, τόσο σημαντικά, που ακόμα και αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.
Τα βοτσαλάκια είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στην ζωή μας, όπως οι σπουδές μας, η εργασίας μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητο μας, είναι μικρά πράγματα, βοτσαλάκια. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.
Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, τα ποιο μικρά πράγματα της ζωής. Αν βάλεις πρώτα την άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τα βότσαλα αλλά ούτε και για τις πέτρες.
Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα ποιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα ποιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τον σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας και χαρείτε τους φίλους σας.
Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε: «Η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;»
Ο καθηγητής γέλασε και απάντά: Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω:
δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις:
ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΙΓΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΠΥΡΙΤΣΕΣ
Δεύτερο:
«Βαρεμάρα», ένα φαινόμενο του σύγχρονου πολιτισμού. Και για όσους βαριούνται ένα βιβλίο από τον Lars Svendsen «Η φιλοσοφία της βαρεμάρας», από τις Εκδόσεις Σαββάλας με 244 σελίδες να πνίξουμε την βαρεμάρα μας (11,33 ευρώ). Εκεί αναφέρει ότι «Η βαρεμάρα προϋποθέτει την υποκειμενικότητα. Για να είναι σε θέση κάποιος να βαρεθεί, πρέπει να είναι σε θέση να εκλάβει τον εαυτό του σαν άτομο που μπορεί να κινηθεί σε διάφορα νοηματικά πλαίσια, δηλαδή να συγκροτείται ως υποκείμενο που θέτει την ύπαρξη του νοήματος για τον εαυτό του και τον κόσμο».
Τρίτο:
Περιμένω σχόλια κι απόψεις για την beta έκδοση του site μου πριν το βγάλω στον αέρα...
παλιό
http://users.hellasnet.gr/michael1
νέο (beta)
http://homepages.pathfinder.gr/michael1website
Άντε, πάω να προσπαθήσω λίγο να δουλέψω...
Στην δική μου “ντουλάπα” πρέπει να δεις τι παίζει! Θα σαλτάρεις!
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑ ΠΑΙΔΕΣ!!!!
beatlus, το καλοκαιρι ειναι η αγαπημενη μου εποχη, δεν μπορει παρα να ειναι καλο... τα ιδια ευχομαι και για σενα :)
almost famous, η αληθεια ειναι πως την πεταω συχνα την σκαρταδουρα, πιο ευκολα βεβαια απο την ντουλαπα μου παρα απο το μυαλο μου αλλα σιγα σιγα...
tsirman, καλως ξαναρθες! χαιρομαι που με καταλαβαινεις, ενταξει η ανοιξη επιρρεαζει, τι να κανουμε, στο κατω κατω αυτη ειναι και η χαρη της. Que tengas un verano de maravilla ;)
netkervere, μαλλον τον εαυτο μου βλεπω με εσωρουχα, δεν δικαιολογειται αλλιως το κοκκινισμα μου και το πως τα χανω :Ρ
michael1, φοβερη η ιστορια! Την ειχα ξανακουσει αλλα μου εκατσε καλα χτες... ασε που ακολουθησα τις συμβουλες τις και πηγα για μπυρες μετα, παντα κανουν καλο!! Εκει με τη βαρεμαρα με μπερδεψες λιγο, βλεπω ειναι ολοκληρη επιστημη, θα κοιταξω το βιβλιο μπας και μορφωθω λιγακι. Οσο για το site, εγω γιατι δεν βλεπω διαφορες μεγαλες;
nikola, πετα, πετα!
Γιατι καμαρι μου βαριεσαι;Μη βαριεσαι γιατι θα σε παρει ο ντεβιλ πολυ συντομα!Ξερεις αυτος δεν μπορει να διακρινει αν καποιος πρεπει να ρθει μαζι του ή οχι.Παρεα θελει.Ο φιλος σου εδω δεν θελει να βαριεται η φιλη του γιατι δεν την εχει ζησει ετσι και τα παιρνει στο κρανιο.Ωραιο blog εχεις ρε!Οχι δεν εισαι εσυ η Αννα.Προσεχε γιατι μπορει να ξαναμιλησουμε μετα απο 3 χρονια :)))Ασε που θα σε καταριεμαι καθημερινα και θα σβηνω τσιγαρα στο ομοιωμα σου.ου ρε.(Καλο το post με το south park το ειχα ξεχασει)
Αγαπημενε μου αντρουλη, τι τιμη ηταν αυτη να με επισκεφτεις;!! Κλαιω απο τη συγκινηση!! παλι καλα δε με ειπες δημοσια λιγδιαρικη τυροπιτα να γινω ρεζιλι στη blogoκενωνια, για ενα ονομα ζουμε! Πως το παθες βρε και λες καλα λογια για μενα και το blog μου; Οχι, δεν εισαι εσυ ο Θωμας!! Επρεπε να το δεις οταν ειχα τη φωτο απο Συβοτα κι ελεγε "Βαριεμαι...εκτος απο οταν ειμαι εδω" ;) Φιλουμπες λαγουδακι! Και μην κλαις, λεω να σου ρθω τον Αυγουστο μια βολτιτσα...ακου σε 3 χρονια! :)
Αχ ευωδιαστο μου κυκλαμινο με συγκινησες και δεν μπορω να σε βρισω.Γιατι να εισαι τοσο καλη!Γυναικα μου εσυ!Ειπα εγω καλα λογια;Το ειχα δει οταν ελεγες "Βαριεμαι...εκτος απο οταν ειμαι εδω" .Για λιγο βεβαια.u know......forget it.θα σε περιμενω το καλοκαιρι...μπουτι δεν θ' αγγιξω!!!
Post a Comment