(photo by glyoung on Flickr )
Απο μικρη ειχα αδυναμη μνημη. Ισως και γιαυτο να το γυρισα στις θετικες επιστημες που -υποτιθεται- εχουν πιο πολυ πραξη παρα θεωρια. Ή μαλλον, ηταν κατι σαν μνημη RAM: μολις εκλεινα το διακοπτη χανονταν οτι ειχε μεσα. Καπως ετσι νομιζω καταφερα να περασω ιστοριες και λοιπα θεωρητικα, τα διαβαζα στα πολυ κοντα πριν την εξεταση και την επομενη μερα αντε γεια, χαμενα στην αβυσσο. Τωρα βεβαια αυτα ηταν ψιλοαχρηστες γνωσεις και δεν θα με εχει προβληματισει ιδιαιτερα το γεγονος, αν δεν ηταν για μια απο τις παρενεργειες του: οτι καταλληγεις να θεωρεισαι λιγακι χαζη.
Ας αφησω στην ακρη οτι ξεχνας απο πρωτευουσες χωρων μεχρι το ποτε εγινε ποια επανασταση... που κι εκει παλι αμορφωτος βγαινεις κι ας ξερεις πως καπου πισω πισω στο κεφαλακι σου υπαρχουν αυτες οι πληροφοριες αλλα ματαια σκαλιζεις. Στην καθημερινη ζωη ειναι βασανο. Μιλας με καποιον και μετα απο μια βδομαδα εχεις ξεχασει τα μισα απο οσα ειπατε... και νομιζει ο καημενος οτι αλλου το χεις το μυαλο σου και πως μαλλον τον εγραφες κανονικα και μιλαγε σε τοιχο. Υποστηριζεις πως εχεις μεγαλη αγαπη τον κινηματογραφο αλλα δε θυμασαι να πεις ποιος σκηνοθετησε την ταδε ταινια και ποιες αλλες ταινιες εχει κανει ο ιδιος. Ευτυχως τουλαχιστον δεν ξεχναω κλειδια και πορτοφολια απο εδω και απο εκει, ειναι οι πληροφοριες που με παιδευουν, τα bits, οχι τα αντικειμενα. Ακουω φιλους μου να μιλανε για τα ποσα ειχαμε κανει τοτε, και θυμασαι εκεινο το μερος που ειχαμε παει, και τι ωραια εκεινη η παραλια... εγω που ημουν ρε παιδια και δεν θυμαμαι τιποτα;;
Μαλλον γιαυτο ξεκινησα να γραφω ημερολογιο απο μικρη και το συνεχιζω οσο μπορω μεχρι τωρα. Οχι το καθημερινο (σημερα εφαγα μακαρονια και πηγα για καφε με το Μητσο) ουτε σαν το Μεμεντο (με λενε Αννα και ζω στη Βαρκελωνη). Στιγμες θελω να θυμαμαι, αυτες που με εκαναν να γελασω και να κλαψω, ολη μου η ζωη σε κατεγραμμενες στιγμες στα συρταρια και στο παταρι μου.
* Βρε λες γιαυτο να μπλογκαρω τελικα;;
12 comments:
Σωστά περιέγραψες εμάς τα ψάρια. Κάνουμε πολλά, θυμόμαστε ελάχιστα. Δεν κατάλαβα ποτέ την αξία του να θυμάμαι λεπτομέρειες... κι' ας είναι σημαντικές καμιά φορά. Οι άλλοι που έχουν σκληρούς και όχι RAM θέλουν κάθε τρεις και λίγο defragmentation και από καιρού εις καιρόν τιγκάρουν και πάνε για format.
Keep swimming..ooOO
γειά με λένε alex, είμαστε 9 χρόνια φίλες, περάσαμε πολλά μαζί...
χελλόόουυυ θυμάσαι τίποτα βρε ψάρι;
Κι εδώ μια από τα ίδια Άννα, ίσως και χειρότερα. Να σκεφτείς πολλές φορές ξεχνάω και το όνομα της ανιψιάς μου την οποία ξέρω... ε, από τότε που γεννήθηκε. Να μη σου πω για συμμαθητές και συμμαθήτριες: ονόματα ανύπαρκτα. Τη μόνη που θυμάμαι είναι μια κοπέλα που ήμασταν για μια περίοδο μαζί, κι αυτό ίσως επειδή έγραψα ένα διήγημα για κείνην χρόνια μετά...
εγώ τουλάχιστον έχω την ηλικία. εσύ τι δικαιολογία έχεις; ;Ρ
Ε λοιπόν αυτό το post είναι σα να το έγραψα εγώ για μένα και να μη θυμάμαι πότε....
Μπορεί λοιπόν σήμερα να σου διηγηθώ μια ιστορία. Μετά απο καιρό να μου τη διηγηθείς εσύ και να είμαι σίγουρη πως την ακούω για πρώτη φορά.....
Είναι και φορές όμως που λέω ευτυχώς που ξεχνάω.... γιατί αν θυμόμουν όλα αυτά που με ταλαιπώρησαν μπορεί και να είχα πάρει τα βουνά....
Δεν ξέρω αν έχεις δει την ταινία κινουμένων σχεδίων Ψάχνοντας το Νέμο...
Η Ντόρις,πρωταγωνίστρια δε θυμάται μονίμως τίποτα.... Το ίνδαλμά μου!
καληνύχτα!!
καληνύχτα σας είπα???? Α! ναι???
πότε??
Πρέπει να βρούμε αυτά τα γραπτά! :)
Όσο για μένα… είμαι ικανός να σου υπαγορεύσω μέχρι τα κόμματα και τις παύσεις σε μια συζήτηση που έγινε πριν από χρόνια σε ένα καφέ ας πούμε, ενώ είναι αδύνατον να με στείλεις στο super market να αγοράσω 3 πράγματα και να σου τα φέρω και τα 3! Το 1 αν όχι τα 2 θα τα έχω ξεχάσει!!!
@unique fish : τι καλα που δεν ειμαι το μονο ψαρι! Βασικα εχεις δικιο, τι να τις κανεις ενα σωρο αχρηστες λεπτομερειες; κι αντε μετα να τις βρεις και να τις ανακαλεσεις μεσα στο τεραστιο σωρο... ενω εμεις, λιγα και καλα! :Ρ
@alex : αλεξ, αλεξ... κατι μου θυμιζει...
@αδαης : ωχ, αυτο με τα ονοματα ειναι βασανο, εγω ειμαι σε πρωτο σταδιο αλλα κατι μου λεει πως δε θα αργησω να περασω και στο δικο σου level. Ααα, με λενε Αννα, ΑΝΝΑ. :D:D
@triantara : Καταρχην... με δουλευεις;; Ποια ηλικια;; Μεγαλη διαφορα τα 28 απο τα 30 τι να σου πω! Βασικα επειδη το εχω φιλοσοφησει, νομιζω πως η δικη μου μνημη ειναι πιο καινουριο μοντελο που συμπεριλαμβανει φιλτρο και κοβει οσα του φαινονται ασημαντα (το γνωστο σε ολους SPAM-filter). Το κακο ειναι πως δεν μπορω να του αλλαξω τις ρυθμισεις γαμωτο...
@amelie : τωρα δηλαδη μου την ειπες ή μου φανηκε;;!!:!: Χαχαχαχα! Εχεις δικιο γαμωτο, εχω αρχισει να γραφω ελληνικα μεταφραζοντας απο τα ισπανικα που σκεφτομαι, jesus! Αυτο με το επιθετο πολυ καλο κολπο, δεν το ειχα σκεφτει, thanks! :)
@maika : Η Ντορις ειναι απιθανη!! Οπως τα λες ειναι, καλυτερα να ξεχναμε και τιποτα, ιδιως τα ασχημα (κριμα ομως να ξεχνας και τα καλα...)
@snikolas : ωχ, δηλαδη να μην τσακωθω ποτε μαζι σου γιατι θα το θυμασαι με καθε λεπτομερεια για παντα! Και δε μου λες, κανεις σαν το παιδακι εκεινης της παλιας διαφημισης οταν πας στο super; "τυρι, ρυζι, γαλα, καμπας" :)
εγώ πάλι έχω μνήμη ελέφαντα! και θα προτιμούσα να μην θυμάμαι τίποτα όπως εσύ! γιατί μαζί με τα όμορφα σβήνεις και τα άσχημα...
Υπάρχει εξήγηση γι’ αυτό που σου συμβαίνει. Πολύ απλά απορρίπτεις ότι σου είναι άχρηστο και κρατάς μόνο αυτά που σου είναι πραγματικά χρήσιμα. Δεν είσαι γεννημένη για την ιστορία ούτε ταγμένη για κινηματογραφόφιλη! Είσαι για κάτι άλλο, το οποίο μπορεί απλώς να μην το έχεις ανακαλύψει ακόμα. Για κοίτα βαθιά μέσα σου και δες τι σου αρέσει πραγματικά…
---------
Μ' ένα τσιγάρο σαν μεγάλη κιμωλία
Μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία
Εσύ δε μ' έμαθες ν' αφήνω να μακραίνουν τα μαλλιά;
Στα παλιατζίδικα τα ρούχα σου ζητούσες
Γιατί η αξία που μέσα μας φωλιάζει πιο βαθιά
Είν' η ελεύθερη ζωή που ήθελες να ζούσες
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ, απάντησέ μου
Μέσα στη γυάλα τελειώνει το νερό
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ απάντησέ μου
Ή παραμένει πάντα μαύρος ο βυθός;
----------------
Ρε Αννούλα,δεν τους έχουμε ξεχάσει τους πυξ λαξ;Πως σου ήρθε τώρα;Πανε αυτοί.Είμασταν μικροί,δεν ξέραμε.Τα cd μου εχουν πιάσει σκόνη.Συγχωρεμένοι να 'ναι.Βλέπω συχνά τον κιθαρίστα τους και που και που τον πληκτρά.Πριν τόοοοοσσσααα χρόνια θα τους έλεγα πολλά.....αλλα δεν μου βγαίνει τίποτα.f**k them...Κι αν επιλέγουμε να ξεχάσουμε...για καλό συμβαίνει πάντα.Ποιος θα μας κατηγορήσει;
Το να μην θυμάσαι διάφορα είναι δεκτό. Το να μην θυμάσει την άποψή σου για αυτά είναι πιο σοβαρό.
Famous ελεφαντα (κατα το famous grouse :P), θυμησε με να μην τσακωθω ουτε μαζι σου!!
Amelie μου νο προβλεμ ρε! πλακιτσα κανω :)
Lamioti τωρα με πληγωσες! Ακου δεν ειμαι γεννημενη κινηματογραφοφιλη! Κλαψ!! Οχι φιλε μου, δεν θα αφησω την αναπηρια μου να θεσει εμποδια στα θελω μου! :Ρ
Ρε Θωμουλη, ξεχνιουνται ρε οι Πυξ-Λαξ (και τετοια); Ιεροσυλια!! Αν το επιλεγουμε μονοι μας ολα καλα, καμια κατηγορια, το καταφερνουμε ομως; μεγαλη μαλακια, σου ειπα, δεν μπορεις να αλλαξεις τις ρυθμισεις στο spam filter, αυτα που προσπαθεις επιτηδες να ξεχασεις ξαναφυτρωνουν απο το πουθενα κι αυτα που θες να θυμασαι χανονται
Τολη με προβληματισες, νομιζω κατι δεν επιασα. Παμε παλι
Post a Comment